شخصی در محضر امیرالمؤمنین(ع) گفت: «استغفرالله» آن حضرت فرمود مادرت بر تو بگرید آیا می‌دانی حقیقت استغفار چیست؟ به درستی که استغفار از درجات علیین است و بر مجموع شش معنا واقع می‌شود:
1- پشیمانی بر رفتارهای گذشته.
2- عزم و اراده بر ترک گناه تا پایان عمر.
3- ادا کردن حقوق مردم.
4- قضا کردن هر حاجتی که فوت شده است.
5- آب کردن هر گوشتی که از حرام روییده به حزن و الم، تا پوست به استخوان برسد و گوشت تازه بروید.
6- الم و زحمت و طاعت و عبادت به بدن و چشانیدن به ازای آنچه از شیرینی معصیت چشیده است.
چون کسی این شش امر را بجا آورد، آنگاه بگوید «استغفرالله». (نهج البلاغه، حکمت 417)