۱۸۰درجه خیلی زیاده نمیتونم قبول کنم مسیری بره که به ضررش باشه انتخابهاش و تجربه بد داشته باشه سعی میکنم منطقی بارش بیارم تا بیشتر احساسی
مادر مگه جز خوشحالی بچه ش چی میخواد
آره فقط موفق باشه برام مهم نیست
والا من چارچوب ندارم آرزوم خوشبختی و شادیشه
180 زیاده خدایی، بگم اره شعار دادم، اما کلا مادری هستم که خودم برای ارزوهای خودم تلاش میکنم و انتظار ندارم بچه هام ارزوهای من رو براورده کنن اونا به دنیا اومدن تا به هدف های خودشون برسن
پدر و مادر من از من و خواهرم آدمای منزوی و افسرده ساختن چون دوست داشتن مطابق میل اونا زندگی کنیم
احساس میکنم اصلا مارو به خاطر خودمون دوست ندارن وگرنه هر پدر و مادری ارزوشون باید خوشحالی بچه شون باشه
قطعا...ادما قرار نیست راه یکسان و از پیش تعیین شده ای برن
اگر خوشحالیش جوری باشه که اسیب زننده نباشه ( یعنی با سیگار و دراگ و رابطه های متعدد و ... ) نه مشکلی ندارم
اگه دلخواه خدا باشه آره از خدامه همیشه میگم خدایا عقل من اینو میگه اما به عقل من توجه نکن هر چی خودت میگی
چیزی که من میخوام خوشحالی اطرافیانمه
دلخواهم اینه
شاید خلافکار خوشحال بود باید راضی باشم؟
