سلام بچه ها من سال ۹۵ ی بچه ی با مشکل انسفالوسل ومننگوسل بدنیا اوردم جمجمه اش باز بود تا بیست روز بستری بود بیمارستان‌اهواز ودزفول واصفهان سری اخر که بردم اصفهان ی پرستار گفت خانم اینو عمل نکن این عملش کردی بی اختیاری ادرار میگیره مشکلات ذهنی براش به وجودمیاد فلج میشه دست به عملش نزن این بچه اذیت میشه خودش گناه داره معمولا اینا که اینجورن بعد دوماه میمیرن دست به عمل نزن.ولی من قبول نکردم صب که شد خاستن ببرن اتاق عمل دیدن ضربان قلبش نامنظمه گفتن انگار مشکل قلبی داره چن روز باید بمونه بستری شه خلاصه پرستاره گف من باشم عمل نمیکنم اخه خیلی اذیت شدیم باهاش تواین ۲۰ روز عملش نمیکردن دیگه شوهرم گف بریم خونه اومدیم خونه هرروز بچه بد وبدتر میشد هرروز گریه میکرد یک روز خیلی گریه میکرد بردیم دکتر گف برو بستریش کن دوباره منم بخاطر اینکه دوباره سوزن سوزنیش نکنن قبول نکردم بستریش نکردم گفتم الان میرم بازم بستری و دست ب عملش نمیزنن بچه رو اوردیم خونه خیلی گریه وناله میکرد من دیگه قرص خواب خوردم همش فرار میکردم تو خیابونا که صداشو نشنوم چون حالم خیلی بد بود الان بعد ۸ سال همش میگم کاش عملش میکردم کاش اونشب میبردم بیمارستان بستریش میکردم در هرصورت فوت میکرد چون بچه ی سالمی نبود ولی عذاب وژدان دارم حس میکنم قاتل هستم..تازه یادم رفت بگم هیدروسفالی هم داشت
