بهونه بهونه بهونه
بنظرم تو این دور و زمونه و با این شرایط اقتصادی یه پسر که هیچی نداره و خانوادشم حمایتش نمیکنن یا به جایی نمیرسه یا خیلی سخت به یه جای خیلی معمولی میرسه
پس باید صد سال منتظرش بمونی اینجوری
دو راه داری
یا اینکه منتطرش بمونی و معلوم نیست که آخرشم بهش برسی یا نه
یا اینکه توقعاتتو بیاری پایین و بگی بیاد خاستگاری و دوتایی زندگی رو بسازید که این خیلی خیلی سخته ولی دونفر تلاش کنن برای یه هدف راحت تر بدست میاد تا یه نفر