۱۷سالته و انقددددررررر ناامیدی پاشو کیف کن من ۱۹سالگی رفتم روانشناسی کودکان بعد چند ترم ولش گردم علاقه نداشتم ۲۵رفتم رشته فقه و حقوق وسطش شوهرم گفت نمیخواد بری اومدم یه شهر دیگه چندسال شوهرم مخالفت شدید کرد ک ادامه ندم الان یه ترم ک با خواهش و التماس رفتم انتقالی گرفتم از تهران که درسمو ادامه بدم سی سالمه پر از انگیزم .... چرا اتقد به خودت سخت میگیری؟؟؟
احساس میکنم مردم اگر بفهمن زرزر میکنن
آبروم میرخ
اون اعتماد به نفس و عزت نفس قبل ندارم
آبجیم پیراپزشکیه
مامان و بابام از اون تعریف میکنن من هیچ
قبلا من بهتر از آبجیم بودم
از همه لحاظ جز مرتب بودن و وسیله نگه داشتن
حالا بخاطر این افت دارم داغون میشم
احساس میکنم آرزوهام برباد رفته
خونه و ماشین
دخترخالم که از من دوسال و نیم کوچیکتره و همیشه درس من ازش بهتر بوده میاد فاز آدم فهمیده برمی‌داره آدم واقعا بهش برمیخوره
نمیتونم بپذیرم من خیلی احساساتیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 ثانیه پیش
3 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز