دوست دارم شمع باشم دردل شبها بسوزم ..
روشنی بخشم میان جمع وخود تنها بسوزم ..
شمع باشم اشک بر خاکستر پروانه ریزم ..
یا سمندر گردم و درشعله بی پروا بسوزم ..
لاله یی تنهاشوم در دامن صحرا سوزم ..
کوه آتش گردم ودر حسرت دریا بسوزم ..
ماه گردم در شب تار سیه روزان بتابم ..
شعله آهی شوم خود را زسر تا پا بسوزم ..
اشک شبنم باشم و برگونه گلها بلغزم ..
برق لبخندی شوم در غنچه لبها بسوزم.. ی
ا ز همت پر بسایم بر ثریا همچون عنقا ..
یا بسازم آن قدر با آتش دل تا بسوزم