من این جوری‌ام. راستش حوصله مردم رو هم ندارم. این جوریه که هیچ دوست صمیمی هم ندارم. خودم هستم و خودم. اطرافیانم فکر می‌کنند خودگیر و مغرورم و خودم رو بالاتر می‌دونم که قاطی نمیشم اما این طور نیست. من فقط دیگران تا وقتی جلو چشمم هستند به فکرم خطور می‌کنند، بعد از رفتن، کلا از یادم میرن.
درد دل کردن و این حرفا بنظرم بیخود ترین کار جهانه هرچی بیشتر درد دل کنی بیشتر احساس ضعف می‌کنی.اینکه منطقی باشی عالیه دلت واسه کسی نسوزه خیلی خوبه چون خونواده خودم نقطه مقابلم و دیدم چقدر ضربه خوردیم ولی سرد بودن از نظر عاطفی ی نوع بیماریه و اصلا حس خوبی منتقل نمیکنع
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
27 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
28 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز