می دونم گوشتون پرازاین حرفاست
می دونم هیچ کس جزخودتون عمق دردی روکه تحمل می کنین درک نمی کنه
می دونم ذهنتون کلی سوال داره که جوابشون رونمی دونید حس دلتنگی داریدترس ازآینده دارید سختی های همسرتون ازرونددرمان توی ذهنتون هست ودلتون کباب می شه ازامیدهایی که داشتین و....همه رومی دونم ولی می خوام بگم من هرجا حکمت ماجرایی رونمی فهمم بااین بیت شعرخودموآروم می کنم اسرار ازل رانه تو دانی ونه من این می گه دراین جهان ماهیچی نمی دونیم ونقطه ای می ذاره بر تمام سوالاتمون که دیگه فکرنکنیم
همسرتون وقت پروازش بود وازدست هیچ کس ،هیچ کاری برنمیومددیگه!
سوگواری کن عمیقا هم غمتو خالی کن ولی یادهمسرت وخوبی هاشو بسته بندی قشنگ کن بذار یه جای مغزت وعمق قلبت ومسیرزندگیت روبه دست بگیر وبه جریان بنداز شک نکن همسرت دوست داره ببینه آروم ترشدی بیقراریت ناراحتش می کنه .....