من و شوهرم هر دو کارمندیم با هم حدود ۴۰ میگیریم که ۲۰ تومنی واسه قسطی
یک بچه هم داریم با خونه و ماشین
ولی من اصلا حالم خوش نیست ک زندگی برام سخت میگذره
شاید چون هیچ امیدی به آینده ندارم
و شاید چون اطرافیان پولداری دارم
چرا زندگی دو تا تحصیلکرده که عین خر کار میکنن این باید باشه.
از عصر گریه میکنم
۲۰تومن واسه قسططط
چی بوده مگه
از ایران برید
چه خبره این همه قسط
من خانه دارم ولی خب همسرم اوضاش خوبه و بیشترشو مدیون پدر همسرم هستم که پشتیبان همسرم بودن
مشکل اون ۲۰ تومن قسطه که دارین
۲۰کمه واقعا تو این زمونه
میدونی چند درصد جامعه آرزوی زندگی تو رو دارن؟
به جای بالاتر گاهی پایین تر خودتم ببین
من و شوهرم شاغلیم حقوقمون روی هم حدود ۶۵. یه بچه ۱۱ ماهه داریم. مستاجریم. به فکر خرید خونخ هستیما اما نه کا کلا همه عشق و حالو تعطیل کنیم. حقیقتا کیفیتم برامون خیلی مهمه
نگاه زندگی بقیه نکن از هرچی داری لذتشو ببر و هدفمند پیش برو
زندگی شما سقف آرزوهای یکی دیگه اس
عزیزم درسته که زندگی و رفاه حق همه ماهاست ولی خیلیا ندارن.
نوشتی که
خونه
ماشین
فرزند
شغل داریم.
میدونی داشتن تک تک اینا واسه خیلی ها آرزوئه!!!مثلا خود من سومی رو ندارم.»* هر کی هر چی نداره رو میخواد*
شما هم بدون تو این همه قسط و بدهی دادن تنها نیستی
اوضاع اقتصادی بشدت ناجوره.همه عین خر کار میکنن و استانداردهای زندگی ها مونم که ....😑
واسه آرامش خودت هم که شده خودتون و زندگیتونو به هیچ وجه بااینکه سخته ولی با کسی مقایسه نکنید
