نفسم ولی قطع شده اشکام همینطوری پایین میان🥲مگه کمه ده سال زندگی با بچه های کوچیک من چطور دووم بیارم ،چندروزه بفکر اینم جمع کنم برم خونه بابام غرور لعنتیم نمیذاره اینکه برم اونجا بغضم جلو بقیه بترکه اشک بریزم برام خیلی سخته خیلی داغووونم،سه روزه منو با بچه ها رها کرده فقط شبا واسه خواب میاد برای ی بحث واقعا کوچیک ک براحتی قابل حله مقصرش هم اون بود ولی چون بخاطر اخلاق مزخرفش که هیچوقت تو قهر سمتم نمیاد منم نرفتم سمتش دیگ خسته شدم حس میکنم تنهایی دارم این زندگیو نگه میدارم تو جاده یه طرفم مگ میشه مرد لاقل شب به شب نره سراغ زنش 😭
بابای بچه هاتو ازشون نگیر
شاید با کسیه؟
ازش مطمینی؟
چی بگم والا
گداشتی لایک
چرا عزیزم مشکل چی بوده
مشاور رفتین؟
هر چند مردا حرف مشاورم تو کتشون نمیره
اگه بری اولش سخته
ده سال زیاده اره ولی تو قرارع حداقل چهل سال دیگه با این مرد باشی
میتونی؟!
با یه زوج درمانگر صحبت کن ، ببرش پیشش و سعی کنید این رفتارو درست کنید
بخوای جدا بشی بچه هاتو میده ؟ اگه نه لطف کن بمون پیش بچه هات گناه دارن بدون مامان 🥲
اگه خیانت نکرده و مشکلش همین قهر کردنشه جدا نشو بچه هات گناه دارن ببرش پیش مشاور یا باهاش حرف بزن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
34 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز