اینکه موهام سفید شده ناراحتم

ببین من اصلا فکر نمیکردم این همچین فرهنگ و اخلاق و رفتاری داشته باشه 

به ظاهر خیلی موجه اما از وقتی ازدواج کردم و وارد زندگی مشترک شده یه چیزهایی ازش دیدم که الان شایدم درصدد جبران اون دوره باشه اما من فاصله رو گرفتم ازش 

امروز داشتم فکر میکردم من وقتی از خونه پدرم میام خونه خودم، درب خونه شونو که می بندم گریه م میگیره 

هر روز جوری میبوسمشون که برادرم میگه مگه میخوای بری دیگه نیای، اینجور نبودم

از خونه ی خودم فراری م ، دوست دارم شوهرم مثلا بره مسافرت چند روز نباشه 

بعد شوهرم فکر می‌کنه من خیلی از دوریش ناراحتم 

خب این توجه رو هیچکس بهش نمی‌ده 

دعوتش نمیکنن

بعد یه همسایه که دعوتش می‌کنه میگه توام باید بیای 

مقصر اونم نیستا، من تو مجردیم عروسی درجه یکمو فقط می‌رفتم 

الآنم شوهرم میگه بیا بریم نه آرتیشگاه برو نه لباس بپوش 

با مانتو شلوار بیا بشین 

تو باورم نمیگنجه ، تا حالا عروسی نرفتم که با مانتو بشینم 

بعد اینارو که می‌زارم کنار هم میگم خدایا این چه وصلتی بود 

والا از لحاظ شغلی شغل معمولی داره ، البته یه شغلی داره که من اصلا تو جمعشون نمیرم( خانومشونو نمی‌برن)

اینا همه فامیلشو همسایه های قدیمی و ....

از لحاظ فرهنگی خیلی متفاوتیم، جوری که هر وقت رفتم و منو دیدن یه جوری نگاهم میکنن که خدا می‌دونه نمی‌دونم کجا بشینم یا نگاه کی کنم که حواسش به من نباشه 

نمی‌دونم چه اصراری داره با هر کسی که تو دوران مجردیش در ارتباط بوده یا الان مادرش در ارتباطم اینم ارتباط بگیره 

یکی از فامیلهای مامانش مارو دعوت کرد خونه ش، خانومه نشست روبرو من ، آنقدر نگام کرد و باهامون غذا نخورد گفت من گرسنه م نیست 

یه برخورد خیلی بدی داشت ، شوهرمم به مامانش گفت مگه مجبور بود مارو دعوت کنه و .... مامانش می‌گفت مگه چکار کرده و ماست مالی می‌کنه 

یا مادر شوهرم منو میبره پیش دختر عموش که تسلیت بگم، تا من رسیدم طرف بلند میشه می‌ره ، اصلا از لحاظ فرهنگی و رفتاری خوشم نمیاد ازشون 

همین اینایی که میگم تو برخورد اول بوده هااا ، منم غریبه م اصلا منو نمیشناسن