وقتم کمه واسه بچه دار شدن

اره عزیزم دقیقا. بیشتر پیش مادره. تازشم من به پدرمادرم اعتماد دارم می‌دونم نوه خیلی دوست دارن و باهاش خوب رفتار میکنن. پیش اونا هم زیاد خواهم گذاشت بخاطر پیشرفت در کارم. بچه شب به شب پدرشو میبینه. بیشتر پیش من و خانوادم خواهد بود. بخاطر همین یکم خیالم راحته. شوهرم هم عاشق بچه هست اما خب تضمینی نیست که بعدا احساسش عوض بشه یا نه چون افراد بیش فعال زیاد از این شاخه به اون شاخه میپرن و احساسشون هی تغییر می‌کنه. اما می‌دونم یه احساس مسئولیتی ایجاد خواهد شد در شوهرم.چون الان گربه داریم، میبینم که به فکرشونه. اندازه ی من به فکرشون نیستا اما خب جوری هم نیست که بگه به من ربطی نداره و فلان (اینم اضافه کنم، حالا نمیدونم زن بخاطر مهر مادری که داره، اینجوریه یا نه. من تحت هر شرایطی ، حتی اگه در بستر مرگ هم باشم، به فکر گربه هام هستم اما شوهرم وقتایی که حالش خوبه، به فکرشونه. موقع عصبانیت فقط غذاشونو میده و محبت نمیکنه بهشون.اینم فکرکنم بخاطر ساختار ذهنی مردهاست که منطقی هستن. و می‌دونم برای بچه هم همینطوری خواهد بود.)

عزیزم ما دو تا گربه داریم. خیلی با حوصله بهشون میرسیم. پس یعنی امید هست واسه بچه؟

مرسی عزیزدلم که وقت گذاشتی. التماس دعا دارم گلم.🫂❤️🩷

توی خونه نگه میداریم. ما اینا رو نجات دادیم. حتی شرایط ما خیلی سخته چون هردوشون نر هستن و هییییچ جوره باهم راه نمیان.یکیش اون یکیو خیلی بد میزنه. واسه همین همیشه جدا از هم نگهشون میداریم. مثلا به یکی غذا میدیم می‌ذاریم اتاق یه ساعت.این یکی آزاد می‌چرخه. بعد اون یکیو می‌ذاریم اتاق، این میاد بیرون. با اینکه خیلی سخته اما با لذت انجام میدیم.

فقط یه موردی که هست، یکی از گربه هام اصلا بغل دوس نداره، شوهرم گیر میده به اون و هی میگیره بغلش. اونم جیغ میزنه آما شوهرم ولش نمیکنه و هی بوسش می‌کنه.گربه هم عصبانی میشه . من مثلا نمیتونم این صحنه رو تحمل کنم اما شوهرم اوکی هست با این موضوع. تنها رفتار غلطش با گربه ها اینه.

و رفتار غلط بعدیش اینه که وقتی با من دعوا کرده و اعصابش خرابه، اگه اون لحظه گربه اذیتش کنه و هی صدا کنه، گربه رو برمیداره می‌ذاره توی اتاقش. نهایت خشمش اینجوریه برای گربه ها.

چجوری میشه تشخیص داد که شوهر من از کدوماس؟ با گذر زمان بدتر میشه یا بهتر. تا الان که دیدم بهتر شده اما خیلی کم. بدتر نه نشده