من از بچگیم خیلی باهوش بودم همه ی درسا رو راحت نمره خیلی خوب میگرفتم بدون اینکه تلاشی بکنم و این اصلللللااا خوب نبود چون من هیچوقت یاد نگرفتم چجوری تلاش باید بکنم و پشتکار داشته باشم وقتی رفتم دبیرستان باهوش بودن دیگه مهم نبود فقط پشتکار و میزانی که درس میخوندی مهم بود و من اصلا درس نمیخوندم چون خیلی از امتحانارو از هوشم خودم جواب میدادم ولی کم کم نمره هام افت کرد و فکر کردم خنگ شدم یا همچین چیزی گذشت گذشت رفتم دانشگاه و واقعااا خورد تو صورتم که تو از بقیه بهتر نیستی تا وقتی که واقعا تلاش بکنی شاید من با 2 ساعت درس خوندن نتیجه یه نفر با 12 ساعت درس خوندن رو میگرفتم ولی من همون 2 ساعتم درس نمیخوندم وقتی شروع کردم به واقعا تلاش کردن تازه 100 درصد تلاشمم نه نمره هام اومد بالا و همه ی دوستام شک بودن که چطوی من تونستم همچین نمره هایی بگیرم چون همه فکر میکردن من باهوش نبستم در صورتی که من فقط تنبل بودم کل اینارو بهتون گفتم که بگم هوش تا وقتی ازش استفاده نکنی و تلاش نکنی بدرد نمیخوره با پشتکاره که میتونی به جایی که میخوای برسی
افرین
هوش + تلاش
حتی اگر هوش کماری دارید تلاش بیشتری کنید نتیجه بهتری میگیرید
هوش فقط کمک میکنه تو مسیر ولی تلاش و ثبات و توکل به خدا هست که موفقیت میاره
حرفی که زدی با تموم وجودم درک میکنم
حرف حق
منم همین جوری بودم دقیقا و حرفتو قبول دارم ولی اگه باهوش باشی یه خوبی که داره اینه که تصمیمات بهتری میگی و از نظر دیگران میشی یه فرد عاقل فقط همینش خوبه
حالابگوخانوادت چیکارکردن که انقدباهوش شدی؟
شاید دوست نداشتی خیلی خیلی از دوستات جلو بیفتی دوست داشتی هم سطح شون باشی
حرفی که همیشه به داداش کوچیکم میگم چون بخاطر هوشش مغرور شده و تلاش نمیکنه
بله .تلاش و پشتکار خیلی مهمه .پسر من تاخیریه ...پنج سال توانبخشی گرفت و در اخر گفتار درمانش بهم گفت جز شاگرد های ضعیف کلاس میشه!!ولی الان کلاس دوم هست و با تلاشی که تو این دو سال کرده نه تنها شاگرد ضعیف نبود،جز شاگرد های خوب کلاس هست .چون واسش مهمه بتونه ارزیابی هاشو خوب انجان بده .باهام همکاری میکنه و خیلی تلاش میکنه ....دورش بگردممم❤️❤️❤️
عین منی😅