خیلی وحشتناکه... همش میگه کاش اگه قرار بود نمونه همون اول سقط می‌شد نه زمانیکه با ساک بیمارستان و کریر رفتم که بیارمش... نه زمانیکه اتاقش حتی بادکنک آرایی شده و همه منتظرن ..خیلی شوک بدی بهش وارد شد چنان ضربه ای خورده که حتی با خودشم حرف نمیزنه
خواهر من همش میگه بچه م چه شکلی بود کی دیده بهم بگه و ... بعضی وقتا جگرم آتیش میگیره میگم کاش میزاشتیم بغلش کنه ببینتش ... همش هم میگه الان بود ۵۰ روزش بود الان بود واکسن ۲ ماهگی داشت الان بود و.... ینی انگار مغزش فقط داره همینو شمارش میکنه
منم اوایل همین بودم سعی کنید راضیش کنید روانشناس بره .
اما دوست نداشتم اینو بگم من از وقتی بچم و از دست دادم افسردگی گرفتم بااینکه الان دومی ۹سالشه بازم افسردگیم خوب نشده.از لحاظ عاطفی کنارش باشین بتونه کناربیاد باموضوع
منم زن داییم مجبور شد بچه مرده رو از تو شکمش به روش زایمان طبیعی بیارن بیرون چون اگه جور دیگه میاوردن فک کنم گفتن شاید برای بچه بعدیش دیگه نشه . خیلی ناراحت بودن و بچه مرده یه دختر خوشگل بود ولی خدا لطف کرد و ماشاالله دوباره حامله شد
وااااای خدااااا... ینی قرار نیست خوب بشه ... روانشناس نمیره اصلا با کسی حرف نمیزنه حتی براش نوبت گرفتیم نمیره... این شوک و ضربه ای که بهش وارد شده بعید میدونم تا آخر عمر یادش بره من که خواهرشم هنوز که هنوزه بعضی شبا میشینم گریه میکنم یادم میاد ... خودشم میگه تا عمر دارم یادم نمیره بچه مو
