ببینید اصلاااا اینجوری نیست که هنوز دوسش داشته باشم یا حسی بهش داشته باشم یا دلم براش تنگ بشه اصلااا خیلیم نامزدم دوست دارم و میمیرم براش ولی خب توی امضام اگه دقت کنین یه آهنگ از پاکزاد هست که آهنگ مورد علاقمون بود هر بار یه جایی می‌شنوم این آهنگ یا یه چیزی که باعث میشه یاد اون بیوفتم دلم یجوری میشه نه تنک میشه نه ناراحتم نه هیچی فقط یه لحظه یاد اون خاطرات و لحظات میوفتم بعد سریع یادم می‌ره دوباره
طبیعیه بهش فکر نکن
ولی یه لحطه یادت بیاد طبیعیه
بهش حسی ندارم جز مثل یک دوست مثلا الان بیاد بگه ازدواج کنیم از نامزدت جدا شو اینکارو نمیکنم هرگز میخام بدونین شوهرم دوست دارم ولی اون خاطرات لعنتی یه گوشه از دلم هست و نمیره
طبیعیه عشق اول هیچوقت فراموش نمیشه ولی میشه نادیده گرفت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز