ازدواج راه دور داشتی بیا

دعا کن ازدواج راه دور قسمتم شه

من سه ساله از خانواده دورم کاملا اوکیم 

دوست دارم از آدمای دور برم دور باشم

من…

نمیدونم حس عجیبیه

انکار تعلق به دو جا داری

وقتی پیش پدر مادرتی دائم نگران خونه زندگیتی

وقتی هم تایم زیادی سر نمیزنی باز دلت پر میکشه

در کل عادت میکنی اما بازم ی حس هایی همیشه ته دلته

من سهر خودم ازدواج کردم ولی تو اطرافیان که دیدم به خصوص تو دوران بارداری و زایمان و بچه داری خیلی اذیت شدن. .بعد چند سالم که بچه دار شدن رفت امد کم شده نسبت به شهر خودشون بی حس شدن و خیلی خیلی کم میان نسبت به فامیلم با نرفتن به چندتا عروسی کم کم خط میخوری از فامیل

سخت بود،امااگه اخلاق شوهرت خوب باشه زودعادی میشه...

چند وقت یبار سر میزنی

من اوایل نزدیک خانوادم بودم

بعد سه سال دور شدیم از هم 

مشکلی ندارم با دوری

الان منم خانواده خودمو دارم دیگه 

نه واقعا 

من وابسته نیستم گاهی در حد ی روز دلم تنگ میشه باز بیخیال میشم 

ببین من وابستگی ندارم ولی دلبستگی چرا 

این باعث میشه از دوری شون زندگی و روح و روانم با اختلال روبرو نمیشه ولی دلتنگ میشم 

تا زمانی که بچه نداشتم بیرون از خونه شاغل بودم الان که بچه دارم فعالیت هام توی خونه ست 

حتما یه برنامه برای اشتغال ، آموزش ، رشد و پویایی خودت داشته باش 

واقعیت اینه که دلتنگ مهمونی ها میشی دلتنگ یه سر زدن بعد ظهر و برگشتن به خونه خودت میشی موقعی که مریضی و به کمک نیاز داری نیاز به حضور خانواده خیلی بیشتر به چشم میاد 

زمانی که زایمان کنی به کمک احتیاج داری خود بچه داری باعث میشه متوجه این بشی چقدر حضور اقوام برای بچه ت بهتره و... خب اینا باعث میشه احتمالا به خودت بگی این چه کاری بود من کردم ، من خودم از ازدواجم راضی ام ولی الان که 12 ساله از زندگیم میگذره میگم اگر خدا بهم یه روزی دختر بده نمیذارم راه دور بره برای پسر سخت نیست هر جا باشه نهایتا دلتنگی داره ولی دختر به خانواده ش نیاز هم داره من سر پسرم استراحت مطلق شدم به حدی اوضاع خطری بود که نمیتونستم برم عقب ماشین دراز بکشم برم شهر مامانم اینا ، مامانم مجبور شد بیاد پیشم و چهار ماه خونه زندگی شو ول کرد طفلک خیلی خیلی اذیت شد ولی نمیتونست طاقت بیاره که پرستار بیاد پیشم بمونه