دوسال اول ازدواج خیلی کمک میکردم خیلیاعقذ بودم مثلا مادر شوهرم اینا میرفتم بیرون با خواهراش اینا من شروع میکردمظرفایی که اونا خورده بودن میشستم ی تشکر خشک و خالی میکرد دوساعت بعد یادش میرف می‌شست میراشتم کنار و تیکه شو مینداخت دخترش الکی میگف ب مواد شوینده پوستم الرژی داره ما طرفا رو مینداختن گردن من تو مهمونیا بعد فرداش جوابمو میداد با تیکه هاش دامادش که تو دعواها فشش میده پیشش از من عریزتره
شمام که بچه کوچیک داری،چطور شمارومیذاره ظرف بشوری
خودتم انگار دوس داری بشوری
اینکه ادم خودش کمک کنه یه بحثه اینکه طرف بگه برو بشور یه بحث دیگس!
نمیگم کمک نکنین ولی اینجوری ام خیلی بده واقعا
خونه مادرشوهر اگه همیشه خودتو هلاک کنی یبار نکنی همه بهت عکس العمل نشون میدن
البته همه جا همینه ولی خونه مادرشوهر چون ادم زیاد میزه خیلی آزاردهنده میشه.
من جات بودم یا اندازه خودمون میشستم یا یکیو صدا میکردم که فلانی بیا باهم بشوریم گپ هم بزنیم
حتی شوهرمو میاوردم کنارم باهم بشوریم
یا یوقتایی نمیشستم اصلا!
اینم بگم بشدت برام مهمه که زحمتمو رو دوش کسی نندازم
اگه مادرشوهرم از زحمتی که من میدم ناراحت بشه اصلا نمیرم نه اینکه خودمو بکشم
منم حال کردم از اینجا
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز