به نظرتون بچه دار بشم❓

عزیزم ببخشید نمیشه، شناسایی شدم

یعنی فقط واسه تشییع جنازه؟اخه ناراحتم خیلی ته مت زد و ابروم برد

یه دختر دارم، آتیش پاره! صبح تا شب منو میچزونه شب که باباشو میبینه یه جوری دلبری میکنه اونم نازشو میکشه دوست دارم جفتشونو بزنم! دیشب گفتم اینجوری نمیشه من باید یه پسر واسه خودم بیارم بلکه طرف من باشه😄😄

وای نه حتی نمیتونم توضیح بدم اینجا جریانو

من نمیگم کلا نیار ولی اول شرایطتون رو درست کن

بارها تو این سایت گفتم به شما هم میگم بچه به زندگی یه (تر) اضافه میکنه. هر شرایطی که داری شدیدتر. اگه زندگیت خوبه بهتر، اگر همسر بی مسئولیتی داری، بی مسئولیت تر. اگر مادر افسرده س، افسرده تر. اگر حالتون با هم خوبه، خوب تر، اگر زندگیتون شیرینه، شیرین تر، اگر مشکل زیاد دارید، مشکلات بیشتر

من خودم ۳۱ سالگی مادر شدم. با وجود تنبلی و مشکلات باروری. ولی راضیم، چند سال اول از نظر مالی تو تلاطم بودیم، بعدش شرایط برای رشد بچه بهتر شد. دقت کن بچه تو هر شرایطی میتونه بزرگ شه و قد بکشه، ولی رشد نمیکنه! 

عزیزم رفتار پدر با مادر بچه خیلی خیلی خیلی زیاد روی تربیت بچه تاثیر میذاره به این فکر کن ک اون بچه تا همیشه بچه تو هست و رفتارهاش از پدرش الگو میگیره ، اگر رابطه شما و همسرتون خوب نیست ترجیحا بچه دار نشو هم بخاطر خودت ک نمیتونی اونطور ک میخوای بچت و تربیت کنی و هم بخاطر خود بچه چون بغیر از پول به آرامش و عشق و محبت بین پدر مادرش احتیاج داره و روی شخصیتش تاثیر داره ، به نظرم بهتره تصمیم عاقلانه بگیری و خواسته دلت ک حق شما هم هست ک مادر بشی را بسپاری بخدا انشالله خودش برات شرایط و جور میکنه

ببین من خودم بخاطر شرایط بد و غیر ممکنی ک داشتم نتونستم به بچم شیر بدم و یه حسرت تو دلم مونده حتی یه بار هم طعم شیر دادن به بچه رو نچشیدم  گاهی وقتا به سرم میزنه بچه دوم بیارم فقط بخاطر اینکه اون حس و تجربه کنم ولی به هزار و یک دلیل پا روی دلم میذارم  و این کار و انجام نمیدم  میدونم مثال من با شرایط شما قابل قیاس نیست ولی بهتره تصمیم عاقلانه بگیری تا احساسی

شما در کنار همسرت باش و اجازه نده کسی از فاصله بینتون سواستفاده کنه.

عزیزم مرسی