به نظرتون بچه دار بشم❓

والا عزیزم منم توی محیط مردانه بودم از اول. ولی هیچوقت دلم نخواست باهاشون بگم بخندم. واقعا من باید با مردها بخندم که زندگیم درست بشه ؟ عجیب نیست این حرف؟

والا منم همینو میگم. الان من طلاق بگیرم و با یکی دیگه ازدواج کنم، چه تضمینی هست که شوهر بعدیم آدم خوبی باشه و باهم کنار بیاییم؟ اصلا همچین مردی وجود داره که ایده آل باشه ؟ 

والا منم مثلا زیادی خشک نیستم الان. لبخند دارم همیشه اما بگو بخند نمیتونم داشته باشم با مردها. یا حرفی به جز کار نمیتونم داشته باشم. تنها حرف خارج از کار، تعارف چای و این چیزهاست والسلام. بعد انتظار دارم شوهرم هم همینطوری باشه.

شما وقتی همسرتون کار اشتباهی می‌کنه و از دستش ناراحت میشی، گردن نمیگیره و بدتر عصبانی میشه و دعوا راه میندازه؟ 

گرفتم😁👍🏻

عزیزم ولی خب من هروقت به شوهرم زنگ زدم، وقتایی که توی طبقه خانوما بود، صدای هرهر کرکر اون زنها میومد. با صدای بلند جوری می‌خندیدن که انگار توی خونشون نشستن. جوری می‌خندیدن که من و شوهرم پشت تلفن صدای همدیگه رو به زور می‌شنیدیم. خب یعنی میگی به این ناراحت نشم؟

بعد شوهرم می‌گفت اونجا آقایون جمع میشن باهم مشروب میخورن. خب صددرصد خانوما هم میخورن دیگه. بعد با حالت مست کار میکنن. شما میگی من نگران نباشم؟😔

شرکت خصوصیه عزیزم. بعد وقتی دهنمو باز میکنم سوال میپرسم ازش، زود گارد میگیره و میگه روانی و شکاک هستی. بهش میگم شکاک نیستم که محیطت سالم نیست. بعد میگه اینجا همه جا دوربینه و منم با اونا کاری ندارم. زنها واسه خودشون میخندن به من ربطی نداره. بعد میگه مردها هم واسه خودشون مشروب میخورن،اونم به من مربوط نیست. خب باشه تا حدی قانع شدم به این حرفش

اما زمانی نگرانیم بیشتر شد که یه روز بی دلیل دیدم ناراحت شده با عصبانیت نشسته. ازش پرسیدم عزیزم چیزی شده؟هی می‌گفت ولش،انگار که ازم عصبانی بود.منم کاری نکرده بودم. بعد از کلی اصرار بهم گفت سرکار مردها جمع شده بودیم داشتیم صحبت میکردیم، حرف از سر به زیری شد. اونا همشون میگفتن ما هیچکدوم رعایت نمی‌کنیم و با زنها میگیم می‌خندیم و فقط تو اینجوری نیستی. بعد گفتم خب ازت تعریف کردن،باید خوشحال بشی.چرا ناراحتی؟ گفت چون همه باورم دارن به جز تو. منم گفتم باورت دارم و فلان. بعد دیدم باز عصبانی شد بی دلیل و هی بهونه میاورد . بعد یه حرفی میگفت، با زیر چشمش هم نگام میکرد ببینه من چی میگم . همین باعث شد شک ام بیشتر بشه بهش. چرا باید واسه این موضوع ناراحت و عصبانی بشه؟

بعد یه روز هم یهو اومد بهم گفت اونجا با یه نفر صمیمی شدم. اون پسر بهم میگه من سر به زیرم، تو از منم سر به زیرتری و با خانوما صحبت نمیکنی اصلا. این تعریف از خود، نشانه ی بدی نیست به نظرت؟ انگار میخواد لاپوشونی کنه محیط مسموم رو ، که من بهش گیر ندم.

بعد اخلاق همسرم جوریه که هر چند ماه یه بار شغلشو عوض می‌کنه و می‌ره یه جای دیگه کار می‌کنه. توی شغل قبلیش حقوقشو چند روز دیر دادن، دعوا کرد اومد بیرون(اونجا اصلا خانوم نبود). اما توی این شغل جدید تا الان کلی اذیتش کردن،یکی از همکاراش می‌ره رو مخش، یا مثلا صاحب کارش حقوقشو کم کرد و گفت از این به بعد کمتر بهت حقوق میدم، این اصلااااا ناراحت نشد و حرص نخورد. درصورتی که من می‌شناسمش ، سر پول این چیزا اونقدر حرص میخوره که سریع از اون کار میاد بیرون. اما توی این کار اصلا حرص نخورد و هیچی نگفت. حقوقش بخدا چند میلیون کم شد، اصلا حرص نخورد. پس میگم یه چیز دیگه اونجا به دست آورده که دیگه پول حرصش نداد. یا بخاطر مشروب و دوست بازیه که مونده اونجا یا بخاطر لاس زدن با زنها.