بیشتر با دوستاش دورش رو شلوغ کنید ،این کار یه آرامشی هست براش ،خودتون باهاش صحبت کنید مثلا عمر دست خداست آدم که نمیتونه جلو کار خدارو بگیره،بگو باید برای بچه هات قوی باشی اونا تورو تو این حال ببینن اذیت میشن،،بگو برای شادی روحش و آرامش خودت قرآن بخون...بعد از چهلم بهتر میتونید ببریدش پیش روانشناس یا ببریدش فضای بیرون بشینه یا کلا با کارهای دیگه سرگرمش کنید،،،،،،مهم اینه تنهاش نزارید که دلش رو کمی آروم میکنه
قشنگم،نمیگم کە عقب افتادەای
خیلی خیلی طبیعیە کە وقتی سنمون پایینتر باشە،در مواقع سخت،تصمیم گیری و توانایی حل مسئلە برامون مشکل تر باشە،و این هیچ وقت نشون دهندەی عقب ماندگی نیست!!
من همچین جسارتی نکردم!
در ضمن من هم این موقعیت رو‌تجربە کردم،و دیدم کاری از دست من‌و‌هیچکس دیگە ساختە نیست،فقط گذاشتم اشکاشو بریزە و همزمان باهاش نشستم گریە کردم و همدردی کردم
و اینکە خیلی کارخوبی میکنی کە بەفکر مشاور هستی براش،ولی الان فقططط بذار عزاداریشو بکنە ،نگو گریە نکن و اینا،چون مشکلش رو حادتر میکنە و دیرتر میتونە خودشو مجددا پیدا کنە
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز