تاپیک قبلی .. همه گفتین تقصیر خودته و...
میخوام بگم مردها هم مثل ما زنها همه چی رو خودشون متوجه میشن و حس میکنن..
میگین نباید راجع ب خانواده بد بگی
مثلا من نگفتم خانواده م نمیدونن من مردم یا زنده...
ولی خودش میفهمه... سوال پیش میاد براش...
ما قبل ازدواج خیلی باهم رابطه نزدیک داشتیم..
مثلا دو هفته ی کامل رفتم پیشش موندم..
تو اون دو هفته خیلی چیزا فهمید
اینکه چرا کسی بهم زنگ نزد..
اینکه نمیدونن کجام
اینکه نزدیک سه هفته پیش اونم و هییییچ کس خبری ازم نداره و....
الهی بگردددم خب باهاش دردو دل کن حداقل
وقتی خانواده اصلا پشتت نیست
من ارزومه اینجوری باشن
من گفتج خاهرم فلان حرف زده باخاهرم اشتی کردم اون ولی تو ذهنش موند کاش نمیگفتم
آره اونو که صد درصد میفهمن
ولی منطور از این حرف اینه که جزئیات رابطه و حرفات با خانوادتو نگی بهش
ببین چون وقتی بهش میگی دفعه بعدپا به پات اونم میشینه بدشونومیگ بیشترحرصی میشی.بیخیال باش اونم حرفی زدبگودیگ مااینطوری هستیم بیخیال
میفهمن ولی هرچی باشه خانوادت از خونتن تو جلوشون بد نگو نزار به خودش جسارت بده که اونم توهیین کنه
اخه تحمل این همه بار تو دل آدم سنگینی میکنه من که میگم
درسته که خودش میفهمه ولی وقتی شما بد میگی روش باز میشه یجا میکوبه تو سرت
بعدم حرفی زد میتونی بگی بهم اعتماد دارند سراغ نمیگیرن یا طفلیا میخوان من و تو راحت باشیم
گاهی هم‌که شوهرت نیس الکی بگو‌پدر مادرم اینجا بودند
مجبور نیستی همه چیز را بگی که شوهر بفهمه کس کار نداری هرکار دلش بخاد بکنه
به نظرم بستگی به مرد و طرف داره...من گفتم و خودش دیده...نیاز داشتم حس و حال بدم رو با یکی شریک بشم و اون آدم شوهرم بوده...کامل در جریان دعواها بوده...همه چی رو می دونه اما حتی یک بار هم به روم نیاورده...بستگی به آدمش داره.
من می‌دونم تا حد ممکن نباید بفهمه چی به شما گذشته
ولی حقیقتا بیرون گودم و منبر میرم،شما سختی زیاد کشیدی ممکنه روحت تحمل خیلی اتفاق ها را نداشته باشه
