اره این حرفم قبول دارم.مادر بزرگ من متولد۱۳۳۰هست بسیار بسیار بچه دوست و نوه دوست بود یعنی این خانم قدیمی چقدرررررررر کتابی و با احترام با بچه هاش حرف میزد چون خودش مادر نداشت از کوچیکی پدرشم خیلی زود قبل ازدواجش از دست میده.ندیدم تو دنیا مثلش....
من حس میکنم این دهه ها به احساسات بچه خیلی توجه میکنن.
من خودم پدر و مادرم یلی با محبتن و به بچه ها شون عشق میدن .اما خودم یجوری قربون صدقه بچه م میرم که برای خودم در این حد نبوده
به بچه دوستی و ندوستی نیست، به تفکره خود ما الان اگه دهه چهلی بودیم تو همین سن ۶تا داشتیم
اتفاقا پدر مادرای این نسل ( همشون نه ها) از این ور بوم افتادن
می خوان خیلی توجه کنن
همه جا حتی بچه مقصر باشه حق رو بهش میدن
خواسته ها رو اکثرا براورده میکنن ( خیلی وقتا از بی حوصلگی تا بچه رو از سرشون باز کنن)
تربیت این نسل الان معلوم نیست . بیست سال دیگه مشخص میشه
وقتی رفتن سرکار و رئیس نبودن . یا وقتی برای همکار و هم دانشگاهی و استاد و.. اولویت نبودن
وقتی پدر و مادر شدن
بله تک بود.و به نوبت برای دخترهاش گوشواره خرید بعد به نوبت النگو تاااا اخر.برای پسرها سکه میگرفت.۶تاخاله دارم ۴تا دایی۲۸تا نوه هستیم برای همه مون هم طلا گرفت من گوشوار های نوزادیم دارم با اینکه الان مادر ۳فرزندم و ۳۰سالمه.مادر بزرگم جلوی ما لباس عوض نکرد حتی حتی دخترهاش.بی سواد بودی ولی با چراغ نفتی مینشست جفت بچه هاش و کمکشون میکرد مثلا مداد براشون تراش میکرد یا کمک میکرد حفظ کنن شعرهای درس رو مادرم گفت کلاس سوم بوده دستش شکسته هر روز میرفته همراه مادرم سرکلاس و میومده با بی سوادیش....به پسراش دوختن لباس و اشپزی ازسن کم یاد داد ظرف میبردن توی حیاط ب نوبت شام و ناهار دختر و پسر ب نوبت...خدایا این زن چقدرررر با درک شعور بود یک روز ما ندیدیم بگه تووووو فقط میگفت شما.جانم.شکر پنیر.شاخه نبات.مخملم.برگ گلم..اینجور صدا میزدمون بیشتر میگفت شکرپنیر
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز