اگر حال دلت خوشه خوش باش
من بهترین جای تهرانم و روزگار ندارم کلن با شوهرم همخونه ایم
حرف مردم برات مهم نباشه
تلاش کن پیشرفت کنی ولی بازم تو این زمونه ی سقف بالا سرته وسطه بیابون تنها نیستی که عزیزم اگر بنا باشه همه بیان خ فرشته پس بقیه کجا برن
اصالت هممون هم به روستا برمیگرده
من پدرم تهرانی مادرم بچه روستا بود کلام فخر میفروخت چون چیزهایی ک اونا داشتن اینا نداشتن
ب داشته هات فکر کن