میدونم. انشالله که بیاریش!
ولی پزشکی هم اون بهشتی که همه فکر میکنن نیست
معلوم نیست چند سال بعد از دبیرستان بری سراغش 7 سال بخونی 2 سال بری طرح که مدرکتو آزاد کنن بعدش بشی یه پزشک عمومی با حقوق یک کارگر!
تازه اگه تعهدی نباشی بلافاصله بعدش بری تخصص بخونی 4.5 سالم اون طرف طول میکشه باز 2 سال طرح تخصص باید بری میشه 35.40 ساله تا مطب بزنی و مارت بگیره و.. ببخشید ولی مگه دیوانه ای؟!
4 سال دیگه بهداشتو تموم کن برو سر کار نه شیفت طولانی هست نه کار سنگین بعدش میتونی در کنار کارت کارای دیگه رو هم تجربه کنی و تو جوونی رفاهو تجربه کنی
پزشکی فقط از گهواره تا گور دانش بجویه
کی میخوای زندگی کنی پس؟!
2 سال اول فقططط باید درس بخونی بعد دو سال یه آزمون مثل کنکور داره که اگه اونو تا 3 بار نتونی قبول بشی باید تغییر رشته بدی! فک کن همه بفهمن قراره دکتر بشی بعد نشی! شاید باورت نشه ولی سالای بعدش میبرنتون بیمارستان بدون اینکه بهتون یاد بدن میگن برو انجام بده یاد بگیری!!! اونجا انقدر سر همه شلوغه که تو باید صرفا بر اساس تئوری هایی که خوندی مثلا سوند بزاری! تویی که اصلا تجربه گذاشتنش گو نداری و مدام نگران اینی که وای نکنه اشتباه کنم بعد باید دیه بدم و.. و واقعا هم همینطوره. تو اونجا نمیتونی بگی من یاد ندارم کسی بهت گوش نمیکنه چون اینجا ایرانه سیستم اینجا فرق میکنه. بعدش که شیفتا شروع بشه انقدر شیفتا سنگینه که زمان استراحتی هم داشته باشی مدام خوابی یا در حال درس خوندن برا امتحان. وضعیت حقوقشم افتضاااحه افتضاح فک من در حد ماهی 3 تومن برای اوووون همههه شیفت در ماه. یعنی اگه تو حامی نداشته باشی واقعا کلاهت پس معرکه ست، بعد اینطوری توقع دارن تو رو کارت هم متمرکز باشی و با عشق انجام بدی ولی آخه چطوری؟! وقتی که طرف وسط شرح حال گرفتن تر بیمار نگران قسط و پولی که نتونست برا بچه مدرسه ایش هزینه کنه مثلا یا هر هزینه ی دیگه ای. مهاجرتشم خیلی خیلی سخته و هزینه به شدت سنگینی داره در حد میلیارد و یک دانشجوی پزشکی با این همه مشغله ای که داشته اون موقع این پولو از کجا میتونه داشته باشه؟! اووو اگه بخوام برات بیشتر بازش کنم ترجیح میدم اصلا اینکارو نکنم. خودم از وقتی شنیدم و فهمیدم حالم بد شد و دودل شدم وگرنه خودمم پشت کنکورم و دارم تصمیم به راه دیگه ای میگیرم.
من فقط قصدم راهنمایی بود بازم هر جور خودت دوست داری