بعضی همکارام تو مدرسه بهم حسادت میکنن از لحنشون و نگاهشون میفهمم، بعضیاشون خوبن ولی حسودا و حس بدی که به ادم میدن باعث میشه دلم نخواد برم دفتر پیش اون خوبا هم بشینم😑
و دقیقا اون همکارایی که حسودی میکنن همون ناموفق هان انگار عقده دارن
یکیشون اوایل خوب بود با من تا فهمید متاهلم بچه دارم رفتارش عوض شد چون دختر خودش همسن منه بچه نداره
یا مثلا بعضیاشون باهم چند ساله همکار و رفیقن پشت هم دیگه ن خیلیییییی اولیا یه حرفی میزنن اینا همه حمله میکنن میخورنش ، ولی من تنهام
واقعا از محیط کارم بدم میاد انرژی منفی پره توش دلم میخاد وسط کلاس گریه کنم از تنهایی خیلی بده تو محیط کار همه باهم باشن تو یه طرف تنها
نه حرفی نه خنده ای زشته اصن خودشون باهم حرف میزنن میخندن من حرف میزنم روشونو برمیگردونن گوش نمیدن یه همکار داشتم با هام حرف میزدیم مهربون بود اونم رفته برا زایمان
دلم گرفته
منم فقط میرم تو دستشویی یه گوشه میشینم با نی نی تو دلم حرف میزنم
فقط دلم میخاد تموم شه مدرسه برم پیش شوهرم و دخترم بغلشون کنم
هر روز دعا میکنم برف بیاد مجازی بشه