خدا برادران استارتر و خانم پپرونی رو رحمت کنه روح‌شون شاد و در آرامش.
هیچ کس نمیتونه غمی که در دل دارین رو درک کنه و هیچ چیز هم نمیتونه به شما آرامش و تسکین بده جز خودتون،
آدمی خیلی سفت و جون سخته.. آنقدر که بعضی از غم‌های مارو هیچ موجودی نمیتونه تحمل کنه...
فقط اینو می‌دونم که همه تلاش خودتون بکنید که به شوهرهاتون نقطه ضعف و آتو ندین،
یعنی هررررچی به روح برادرتون و اسمش و سرگذشت‌اش و .. حساسیت بیشتری نشون بدین و بیشتر طرفداریش کنید
اکثریت آقایون از همین اهرم سالیاااان سااااال در موقعیت‌هایی که کم بیارن، شمارو عذاب خواهند داد...
سخته ها خیلی هم سخته ولی این غم و عشقی که به برادر مرحوم تون دارین تو دلتون واسه خودتون نکه‌دارین و از حرمتش مراقبت کنید و به زبون نیارین و حساسیت و غیرتی که بهش دارین رو نذارین به عنوان سوهان روح تون ازش سواستفاده کنند...
یه مدت خودتو بزن به افسردگی، بی محلی کن، سرسنگین باش، زیاد دل به کار و غذا نده، کم کم میاد منت کشی، باهاش جر و بحث نکن، فقط خودتو افسرده نشون بده، از داداشت دیگه حرفی بهش نزن، بعد که پرسید چی شده؟ بگو توقع داشتم کنارم باشی، نه مقابلم، کم کم ازون حالت میوفته
کارهاتو بگن، غذاتو بپز، احترام بزار، اما مثل غریبه باش، سرسنگین و افسرده، کم کم میاد سمتت که بخواد کمکت کنه
بزار فکر کنه به محبتش نیاز داری اما نمیگی بهش
از خدا بخواه یه چیزی بهش نشون بده که تنبیه بشه
شوهر منو خدا تنبیه کرد الان دیگه با من نرم رفتار میکنه
فکر می‌کنید از دل شکستن می‌ترسه، مدام به من میگه چشم دیدن سلامتی خانواده منو نداری ، راست میگه چشم دیدن خانواده ظالم و سالمش رو ندارم که هزار برابر از خودش بدترن و تو این روزهای سخت هم دیت از سرم برنمیدارن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز