ما همیشه در زندگی مرگ که همون به معنی ترک هست رو تجربه میکنیم یعنی مرگ هست که ما به مرحله بالاتر بریم...مثل ترک کودکی و ترک نوجوانی و جوانی که بالاتر میریم و مثلا اگه کسی بگه من کلاس هشتم رو ترک نمیکنم اصلا نمیتونه بره مرحله بالاتر....ما وقتی به چیزی عادت میکنیم دیگه تصور غیر از اون عادت برامون سخته....مثل کسی که مواد میکشه بهش بگید به جای مواد میشه چیزهای مقوی و بهتری خورد باور نمیکنه....واسه همین هم ما عادت کردیم به دنیا اگه بگن ما بینهایت هستیم و عالمی بالاتر هست باور نمیکنیم چون عادت کردیم به این شرایط درصورتی که قطعا و قطعا عالم بینهایت و زیباتر وجود داره چون ما وجودمون بینهایته...
من خونه ام درست رو به رو خونه مامانم هست چهل روز پیش وقتی صبح میخواستم برم سرکار از در اومدم بیرون صدای جیغ و داد شنیدم با خودم فکر کردم حتما همسایه ها دارن دعوا میکنن یا یکی فوت کرده
همینکه رسیدم سر ایستگاه برادرم بهم زنگ زد و فقط گریه میکرد میگفت کجایی بیا از اونطرف صدای جیغ و داد میومد
فهمیدم خودم بدبخت شدم
کاش پدرم منو با خودش می‌برد
خیلی بهم سخت میگذره همسرم که درک نمیکنه و توی این چند روز دوبار منو زده هرچی از دهنش درمیاد بهم میگه
دیشبم صاحب خونه بیرونمون کرد
الان آواره خونه مامانمم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز