عزیزم عمش خیلی محتاطانه عمل میکنه چون اونم از طرف برادرش تحت فشاره هر خواسته ای ازش دارم میگه برادرم میفهمه کار من بوده و من چون منطقی ام و دوست ندارم براش دردسر درست کنم اصرار نمیکنم چون ممکنه همین یه رابط رو هم از دست بدم
خیرالامور اوسطها
اسی تاپیک قبلیتو قفل کردی. من خیلی پیگیر تاپیکاتم. ببین بنظر من دخترت تو شک و تردیده در مورد واقعیت هویت پیام دهنده. ممکنه فک کنه کسی داره سرکارش میزاره یا اینکه عموش کسیو فرستاده ببینه این در مورد مادرش چی میگه. قطعا عکستو شناخته ولی قطعا باور نمیکنه شخص پیام دهنده همون صاحب عکس یا مادرشه. من بهت توصیه میکنم راست و حسینی یا زنگش بزن و باهاش صحبت کن یا کلا اینجوری پیام دادن رو بزار کنار. فقط ذهنشو آشفته و پر از سوال کردی.
نوه خااله مادرم دقیقا عین شما شد. مادرشون را مجبور کردن تو بچگی بچه‌هاشو ترک کنه و تو مخ بچه‌ها فرو کردن که مادرتون ولتون‌کرده. مادره برا عروسی دخترش رفت، دختره محلش نداد. بعدش اومد دیدنش بعد عروسی براش النگو آورد. دختره النگوها رو شکست دور انداخت. مادره ناامید نشد اینقد ادامه داد حتی برا زایمانش اومد تا بالاخره دختره پذیرفت که این مادر بی عاطفه نبوده. الان رابطشون باهم به قدری خوبه که دختر شوهرشو وادار کرد خونشون عوض کنن برن نزدیک خونه مادرش خونه بگیرن. مثل دوتا دوست شدن باهم. به هرخال تلاشتو بکن ولی اینقد رمزی حرف نزن. ذهنشو آشفته نکن
عزیزم در مورد تاپیک جدیدت که قفله نظر من اینه
دخترت نشناخت و نفهمید خودتی
یعنی به فکرش خطور نمیکنه مادرش بهش پیام بده
حس کرد یکی که می‌شناسدش عکس مادرشو فرستاده و نوشته شناختی ؟این کیه ؟
اونم ایموجی فرستاده به این معنی که خب که چی؟
من میترسم به عمو یا برادرش بگه و برات بد بشه
کاش زودتر معرفی میکردی و میگفتی فرصت بده بهم تا بهت توضیح بدم به عموت چیزی نگو تهدیدم میکنه
عزیزم تایپیک جدیدتو خوندم و گریه م گرفته
انشالله با شادی به بچه هاتون برسین و عموهم به سزای کارایی که با شما و بچه ها تون کرده برسه🩵
من تاپیکای شمارو میبینم و ذهنم درگیر میشه میگم شرایط خونه برادر شوهرتون هم هروقت بد بوده شما وقتی بچه هاتون پدر نداشتن چجوری دلتون اومد بچه دوساله رو بزاری رو بری حداقل میزاشتی بزرگتر بشن ........میخوام یچیزی بهتون بگم من خودمو می‌زارم جای دختر شما اگر مادر من بعد سالهای زیادی بیاد فقط تو اینستا من ی پیام بزارم حقیقتا من اگرم ازش ببخشید ببخشید بدم نیاد با اینکار بیشتر ازش بدم میاد چون با خودم میگم یعنی این همه سال چجوری نیومده سراغ ما خوب خونه نمیشد جلو مدرسه هم نمیشد گفتین راهتون دوره یعنی نمیشد حداقل ماهی یکبار دوماهی یبار بری ب مدیر مدرسشون صحبت کنی بگی ده دقیقه بزارم باهاش صحبت کنی؟؟؟ حداقل اون بچه میدید داری تلاش میکنی بنظرم اگر دخترت نخواد اصلا ببیننت هم حق داره الان بجای پیام تو دایرکت دادن بهتر نیست که باهاش حضورا حرف بزنی بهتر نیست ب همش بگی بکشونتش خونه خودش بعد توهم بری دیگه عموش که تعقیب نمیکنه اونو بپا که نزاشته خونه خواهرش بنظر من الان هم مثلا گذشتت داری خیلی دست دست میکنی .....شاید ناراحت بشی من قصدم ناراحتی تون نیست ولی حقیقتا همیشه تو فکر شما هستم دلم میخواست بهتون بگم که با این صبر و دست دست کردن دارین برای همیشه خودتونو از یاد و ذهن دخترتون میبرین
استارتر من تاپیکت رو خوندم
بالاخره چیکار کردی؟ فکرم درگیرت شد
بنظرم معنی اون استیکره تعجب کردن بودنه
یعنی به این فکرکرده که اگه تو بودی پس چرا انقدر داستان سرایی کردی و از اول میگفتی کی هستی
بنظرم جای صغراکبری چیدن مستقیم بگو کی هستی اما حضوری بهتره چون میتونی احساساتشو بفهمی
اما پیام دادنی نمیتونی بفهمی اون تو دلش چه خبره
اگر دیدی جواب نداد بهش اصرار کن باهات فقط یه قرار بذاره اگر حرفات قانع کننده نبود اونوقت دیگه سراغشو نمیگیری
اینطوری برو و همه چیو حضوری بهش توضیح بده
از قدیم گفتن مرگ یه بار
شیون یه بار
با اینکارا فقط خودتو داری عذاب میده
گوربابای همه چی
یکبار برا همیشه با شجاعت برو جلو بدون حاشیه
اگر ردت کرد اونموقع برا اون مشکلم میشه یه فکری کرد... ولی با اینکارا داری فقط خودتو اذیت میکنی و فکر اونو مشغول... ممکنه تو این مدت به سرش بزنه بره به کسی بگه
بهتره تا وقتی به کسی نگفته تو اقدام کرده باشی
سلام پاییزی جان
چطوری عزیزم؟ چه خبرا؟دختر خانمتون دیگه چیزی جوابتون نداد؟
انشالله دلت آروم بشه
گلم تاپیکت قفله دیدمش همه صفحه هاشو خوندم قبلا هم تاپیکاتو دیدم
گفتم حیفه اینارو بهت نگم که صددرصد کمکت میکنه
اولا عزیزم من دخترو کامل و ۱۰۰ درصد درک میکنم میدونم چه حسی ممکنه داشته باشه و واکنشش چی باشه و...
من کلا اینجوریم یا یکیو ۱۰۰ درصد و خودبخود درک میکنم یا اینجور نیست که سعی میکنم طرفو درک کنم که الان گزینه اول صدق میکنه برای دخترتون
بعد منم سنم نزدیک بهشه و منم مثل اون احساساتی و مهربونم و... کلا میگم میفهممش دیگه
اوللل از همه باید بگم که گلم گذشته ها برای شما گذشته برای اون به هیچ عنوان نگذشته اصلا براش در رابطه با شما گذشته ای وجود نداشته که بخواد گذشته باشه پس خواهشا این تفکرو کامللل بریز دور اصلا دیگه این ذهنیتو نداشته باش که گذشته ها گذشته خب؟
و اینکه خدا میدونه تو این ۱۹ سال چی بهش گذشته زندگیش چطور بوده چه شبایی با اشک خوابیده با اون خانوادش راحت و صمیمی بوده یا نه بازم احساس بی پناهی میکرده و....
دوم اینکه اون ایموجی که داده معنیش اینه حرفی ندارم بزنم و مطمئن باش غیر این نیست و اینکه بازم منتظر بودی پیامی بده چیزی بگه واقعا توقع نا به جاییه رک بخوام بگم همون ایموجی هم خیییلی بوده (بعد وقتی بهش پیام دادید نه اینکه ازتون ناراحت باشه شایدم یکم باشه ولی حس خوشحالی که عمرا نداره و حس ناراحتیم نیست یه حس غمه یه حس عجیبه)
و اینکه نمیدونم شما کی بهش پیام دادید هر زمانی باشه از همون موقع دخترت فکرش درگیر و مشغوله شاید هزار بار عکستو نگاه کرده و میکنه و یکسره گوشیشو چک میکنه منتظر پیام شماست منتظر توضیح شماست منظورم از توضیح حرفیه که میخواستی بهش بزنی و اینکه بهش پیام دادی عکستو دادی اونم باز جواب داده هرچند با یه ایمجوی و شما هیچی نگفتی یه چیز عجیب و تعجب برانگیز و یه شوک کوچیکه
و اینکه چون مذهبیه نه قراره آدم عجیبی باشه نه چیز دیگه مذهبیام هیچ فرقی ندارن من خودم اصلا مذهبی نیستم ولی میدونم آدمای ترسناکی نیستن (البته یسریا هستن یکم شرایطشون متفاوته کار به اونا ندارم ولی خیالت راحت دخترت اونجوری نیست و مذهبی بودنش به هیچیش ربط نخواهد داشت)
و مورد بعدی اینکه این پیامو لطفا چندددبار خیلی جدی بخون و روش فکر کن کاملااا درست گفته و خیلییییم چیز مهمیه خیلی خیلی
من راستش تو توضیح دادن خوب نیستم اما امیدوارم خوب منظورمو رسونده باشم و بیشتر چیزای مهمو خلاصه گفتم خیلی چیزای مهم دیگم هست اگه بخواید میگم...
و در آخر یه مسأله خیلی مهم میمونه اونم اینکه چجور پیامی به دخترتون بدین دقیقا چی بهش بگین چجور صحبت کنید و راجب چیا حرف بزنید...
راستش تا اینجا خود اون راهی که رفتید راه خوبی بوده فقط ممکنه روشتون خیلی درست نبوده باشه که اگه خیلی جلو نرفتین میشه درستش کرد و اینکه منم اسکرینو ندیدم فقط اون تاپیکتونو خوندم کاش اسکرین هم میدیدم
درکل بخوام بگم ارتباط گرفتن با دخترتون یه چیزی نیست سرسری یه کاری بکنید خیلی ملاحظه ها میخواد که بهتر بود از یه روانشناس راهنمایی میگرفتید اما خب در کل چیزایی که قرار بود روانشناس بگه رو گفتم و میگم (روانشناس نیستم ولی خب خیلی چیزا ازش میدونم و میدونم چی میخواد بگه)
یه نکته هم اینجا اضافه کنم ** اصلا توقع و انتظار نداشته باشید حسی که شما به مادرتون دارید رو دخترتون به شما داشته باشه خب درسته دو سال براش مادری کردید اما مادر یعنی کسی که برات مادری میکنه (و با مادری کردنش بزرگ میشی) و خب شما مادرتون براتون مادری کرده و شرایط دخترتون فرق میکنه میدونم خیلییی سخته اما چی بگم وقتی متاسفانه اینجوری شده
گفتم که توقع اون حس غریزی که میگید هر بچه ای به مادرش داره رو نداشته باشید ❤
و فعلا تنها رابطه ای که میتونید برقرار کنید الان از روی عشق و علاقست (به شرطی که شما هم درست بری جلو و کارو خراب نکنی) و اینکه به قول خودتون ماهی رو هروقت از آب بگیری تازست و هنوزم میتونید براش مادری کنید. مادری کردن تاریخ انقضا نداره
به هرحال امیدوارم بهترین چیز رقم بخوره
