آره بعدش که میومدم خونه مون حس میکردم باید زود برگردم خونم اونجاست😂 میرفتم بیرون خرید میرفتم کافه میرفتم روزهای تعطیل گاهی خودم غذا درست میکردم دیگه کامل مستقل بودم و این حس رو خیلی دوست داشتم ، کتابخونه خوابگاه میرفتم برای درس . بیکار نبودم کلا که بخوام فکر و خیال کنم
همیشه تغییرات تو زندگی باعث احساساتی شدن میشه طبیعیه ولی فکرای خوب کن.بببن خوابگاه هم مشکلاتی داره حتما حتما از تجربیات بچه ها قبل از اینکه بری استفاده کن تا یه وقت بدو ورودت با همخوابگاهی ها به مشکل نخوری خیلی رفتارهای اولیت مهمه که هم رابطه تت خوب باشه هم ازت سو استفاده نشه هم کینه و کدورت پیش نیاد .و خیلی خیلی بهت خوش بگذره.به نظرم یه تاپیک بزن و حسابی از تجربه های بچه ها استفاده کن.تو خوابگاه همه جور شخصیتی هست .
اسم خدارو بیار به خودش توکل کن یه صدقه بده برو به امید خدا عالیه خیلی خاطره خوبی میشه خوش میگذره
منم خوابگاهی ام و ترم اولی خیلی خوش میگذره و اصلنم سخت نیست😁😁😁
فقط وسیله اینا رو تکمیل بخر که نمونی اونجا
منم ۳ ساعت فاصله دارم همین امسال هم اومدم دانشگاه کلا حس تو رو داشتم حتی اوایل توی خوابگاه دوست داشتم گریه کنم ولی خبب به این فکر کن که باید بزرگ شی با آدمای دیگه ای آشنا شی مستقل شی تجربه دار شی
الان واقعا خوابگاه رو دوست دارم چون کلی رفیق پیدا کردم که دلم واسشون تنگ میشه چند روز نبینمشون
خیلی خوبه باهم میتونید برید بیرون بگردید خوش بگذرونید
