منظورم عامتر از یک خوراکی خاص بود.
منظورم پوچ بودن آمال و آرزوهامونه...
ساعتها میدویم و تقلا میکنیم تا برای ثانیههایی فرآیندهای شیمیایی مغزمون حس لذت رو بهمون منتقل کنه و خیلی زود این حس فروکش میکنه و هر قدر دنبال لذت بیشتری باشی، سنگینی بعدش بیشتره و اوقات بیشتری باید تبعات اون لذت زودگذر رو تحمل کنی...