من همونم که دیشب شوهرم گفت بخاطرمامانم ازتومیگذرم

منم تحمل ندارم باکسی زندگی کنم خصوصا مادر شوهر 

میفهمم حالتو کاملا حق داری اما الان موقع این حرفا نیست پشت شوهرت باش تا اگه ی روز نبودی نبودنت و نتونه تحمل کنه  آدما این روزا رو خوب یادشون میمونه کی چکار کرد. هر چیم گفت هیچی نگو فقط سکوت کن توکل کن بخدا انشالله پدر شوهرت شفا بگیره 

انشالله

خاک بر سرش تو روستا که کلی زن بیوه است شب بیاره کناره خودش 

روستا که بیشتر با هم صمیمی هستن 

روانیه مادرشوهرت 

منکه محل سگ به مادرشوهرم ندادم که بیاد پیش من الانم عادت کرده به تنهایی 

باور کن اعصابم و صفر کرد همیشه میگم بمونه واسه اون دنیا گه باید جواب پس بده 

صبر داشته باش

همسرت تحت فشاره و جوگیر شده 

نهایت یه خونه د وطبقه بگیرید 

اونم بیاد تو یکیش باشه دیگه

با زندگیت بازی نکن 

بهش بگو عزیزم تو که هنوز نه پدرت مرده یا مادرت هنوز  شوهرش نمرده دارین نقشه برا کنار هم بودن میکشین بگو اصنم تعجب نکردم که اون پدرته گوشت خونته انقد ریلکسی دیگه میخای منو راضی نگه داری؟؟!!! 

بگو من جام راحته تو میخاستی بری پیش مادرت پاشو برو خدانگه دار تو هم بشین تو خونت کجا میخای بری 

تاپیک قبلی تو خوندم. به عنوان یه زن حق داری ناراحت بشی و دلت به رنجه ، ولی به عنوان یه آدم منطقی اگه فکر کنی میبینی واقعا زمان و مکان مناسبی نبود برای اون حرف.

مردها مثل بچن درجا میتونن عصبی بشن و تصمیمات و حرفای آنی بزنن ولی میشه با حرف زدن درستش کرد خدای نکرده زبونم لال برای خودت این اتفاق می‌افتاد از غم و غصه میتونستی یه کلمه حرف بزنی؟ بدخیمم هست خدا خودش کمکش کنه 

فکرشو بکن پدرش مریضی بد گرفته و ممکنه از دنیا بره مادرش میاد پیشش گریه زاری دل کدوم بچه ای آروم میگیره؟ نمیگم حرف اشتباهی زدیا فقط میزاشتی ببینیم بنده خدا قراره فوت کنه یا زنده بمونه بعد اروم گرفتن کنار اومدن بگی

اگه تو روستاست پس ولش کن آنقدر فامیل داره که تنها نباشه 

نترس نمیاد پیش تو 

آلان مادر و پسر حسابی جوگیر شدن 

تو خط قرمز خودت و داشته باشه 

به شوهرت بگو به هیچ عنوان این کار ونمی کنی 

از اون ورم دیگه غر نزن تا پدرشوهرت مراحل درمانش و پیش ببره

اسی خیلی خیلی حرف نسنجیده ای زدی

هنوز اون بنده خدا نمرده زندس ک

شما تا تهشو رفتین ک چیکار کنیم چیکار نکنیم

نباید این حرف هارو بهش میزدی چون الان شوهرت خیلی فشار روشه از یه طرف ترس از دست دادن پدرش  از یه طرف ترس تنهایی مادرش و... 

بعدشم حق با شوهرته

ب شوهرت بگو خونه دو طبقه بگیره 

یک طبقه شما باشین یک طبقه مامانش

باهم زندگی نکنید تو یه خونه

ولی توی یک ساختمون باشین

یکم سیاست داشته باش خواهرم

اون بالاخره مامانشه یه عمر براش زحمت کشیده

نمیتونه ازش بگذره و ولش کنه ب حال خودش

حرفامو خواهرانه بهت گفتم عزیز

عزیزم به هیچ عنوان از خونه نزن بیرون بری بیرون دادگاه علیهت حکم میده به نفع شوهرت دیگه نفقه هم بهت تعلق نمیگیره به 110 زنگ بزن بگو شوهرم بعداز چندسال می خواد منو بچمو از خونه بیرون کنه اینو انجام بده براش پرونده درست میکنن اینجوری بعدهاا زبونت جلو دادگاه درازه چون یه مدرکی داری ثابت کنی که حق با کیه درغیراینصورت بری یک ریال بهت نفقه نمیدن درضمن شوهرت اونجا تو دادگاه خودشو به نامردترین شکلش نشون میده که اصلاا انتظارشو نداشتی ..یا اصلاا نمی خوای 110 زنگ بزنی بهش بگو خودت منو ببر خونه مامانم من خودم نمیرم تو منو نمی خوای ولی من زندگیمو بخاطر بچم می خوام اینجوری بگو که باز زبونت اینجوری تو دادگاه دراز باشه