چیکار کرده حسودی کرده؟
اشکالی نداره نمی‌تونی تحمل کنی برید توافقی جدا بشید تموم بشه بالاخره شوهرتم پسر همین مادره
نمیشه که خرت از پل گذشت پسر رو بخوای و مادرش پیف پیف بشه
شروط قبل عقد باید رعایت بشه چه برای دختر چه برای پسر
من یه سری اولویتها دارم قبل ازدواج مطرح میکنم قبول نکنه میرم سراغ بعدی اگر بزنه زیرش ادامه هم بدم دیگه هیچ وقت دلم باهاش صاف نمیشه
من خودمم پسر دارم ۳۸سالمه پسرم نوزده سالشه .اتفاقا خود من اگه یه روزی مادرشوهر بشم خودم بیشتر نمیخوام پیش پسرم و عروسم باشم حتی اگه عروس هم بخواد.اما روحیات افراد متفاوته اکثر خانما بعد ۵۰خصوصا اگه همسر هم نداشته باشن احساس بی پناهی میکنن و الا هر کی دوست داره خانم خونه خودش باشه.و گرنه مادرشوهر که از کره ماه نیومده همین ماها بالاخره مادرشوهر میشیم.همه شون که مشکل روانی ندارن .به نظرت آیا عروس های ما سال ها بعد از مادرشوهر نمینالن چرا مینالن شاید فقط دغدغه ها متفاوت بشه والا داستان عروس و مادرشوهر همچنان پابرجاست
حالا اشتباه کرده قرآن خدا که غلط نشده دلیل نمیشه زندگیش رو تباه کنه جنگ اول به از صلح آخر وقتی مشخصه زندگی توی یک واحد شدنی نیست چرا بره بعد از چند سال جنگ و دعوا و هزار بدبختی جدا شه پس بهتره از همین الان حرفشو بزنه تا کار به اونجاها نکشه
اتفاقا اگه اونجوری بگه بهتره چون سوء تفاهم تلقی میشه ولی اگه بگه الان فهمیدم اشتباه کردم ممکنه جبهه گیری و تنش پیش بیاد همیشه هم گفتن حقیقت کار درستی نیست باید نکته سنجی کرد و کار درست و انجام داد و این هیچ ربطی به شعور اون طرف نداره
