من یه مشکلی دارم اونم اینه از زندگی خستم
سالهاست کم و زیاد زندگی را تحمل کردم بچه هام را بزرگ‌کردم تو شهر غریب با بی کسی سر کردم روزهایی که نیاز داشتم هیشکی کنارم نبود نه برای کمک نه برای همدم بودن
درسته رابطم با همسرم یا خانوادش خوبه ولی به این معنی نبوده که همیشه همه چی طبق میلم بوده باشه اتفاقا میخوام بگم هر کم و زیادی را ازش گذشتم کلی دلخوشی زیادی هم نداشتم ....
اما الان مشکلم اینه
که خیلی ها از جمله برادرخودم یا همسرم که خیلی جوانتر از من هستن و ازدواج کردن مدام دنبال این هستن با من تفریح برن یا مثلا برای مسافرت به منزل ما بیان و من واقعا در حد توانم دیگه نیست که بتونم چند روز مهمانداری کنم از طرفی درکی از خستگیهای من ندارن از کمردرد و زانودردم از بی حوصلگیم یا خیلی چیزهای دیگه
خوب
سلامتی همه خستگان جهان
بنظرم از نظر روحی خسته هستید باعث شده این مسیله رو بزرگ کنید .
مثلا میبینم جاریم بهم میگه میخواهیم بیاییم چندروز خونت میگم باشه بیاییدبعد میبینم بقیه خواهر و برادرها هم گفته بیان شما جای من باشید چه میکنید؟
من هشت ساله ازدواج کردم کلا از اول خیلی رو ندادم تازه هرکسی اومده خ‌ونم به لهترین نحو پذیرایی کردم رفتم خونشون همچین خبری نبوده من خودم قاطی این مهمون بازیا نمیکنم که دست و پا درد بگیرم
اولا کار جاریتون درست نیست بیان کنید که قرار بود خودت تنها بیای من امادگی پذیرایی این همه مهمان رو نداشتم تا وقتی هم رفت و امد باشه ینی شما بریوپد جایی خب اونا هم مسلما میان و اینکه چندباری خواستن بیان بگید نیستم و فلان من که ۷ ساله ازدواج کردم خستم از مهمانی دادن و اصلااااااا حوصله کسی رو ندارم چه برسه شما
منم تقریبا همینم. از هیچی راضی نیستم. همش تو گذشتم و فکر میکنم و حسرت میخورم و آهنگ گوش میدم و گریه میکنم. شبا خواب ندارم - 😕 اکثرا بعداز نماز صبح میخابم.
خیلی دنیام داره سخت میگذره.
دنبال آرامشم و دوست دارم تخیلات معقولم عملی بشه. ان شا الله که زودتر همه چیز درست بشه
ان شاالله که تو هم به وفق مرادت بشه
خب تو که اخلاقشون میشناسی بگو شرایط چند روز مهمان داری نداری دوست داشتین بیایی هتل. یه شب هم دیگه رو میبینیم
والا ما رفتیم اصفهان رفتیم هتل گ فتیم در صورتی که خونه خواهر همسرم اونجاست
احتمالا خونتون هم جای خوش اب و هوایی
متاسفانه بعضیا بی ملاحظه آن نباید بهشون رو داد
