کیا تو خانواده ضعیف بزرگ شدن

وای وای شما فقر مالی داشتین ایشون فقر شعور 

الان از اون مراحل زندگی گذشتی؟🥺

من گذشتم و الان زندگیمون خیلی بهتره

تموم ذجرهایی ک کشیدم یادم اومد.فک میکردم فقط من انقد با نداریو بدبختی بزرگ شدم‌.تک تک اینایی ک میگین رو من یه جا تو یه زندگی تجربع کردم.الانم ک ازدواج کردم روحی روانی دارم عذاب میکشم

عزیزم سندروم داون ک از قیافه شون مشخص

خواهرات قبول نمیکردن 

چقد سخته واقعا 🥲

منم دقیقا. من دانشگاه دولتی تهران می‌خوندم و تک والدینی بودم مامانم معلم. هزینه خورد و خوراک و رفت و آمد و کتاب اینا میداد مامانم طفلک ولی دیگه پول نمی‌رسید که لباس مهمونی و عروسی بخرم. منم عروسی ها رو نمی‌رفتم. مثلا تقریبا از دبیرستان مجالس نرفتم تا پایان لیسانس. زیاد نارحت نمیشدم البته

اینا رزقیه که الان بهت داده خدا

پس تحقیر و حرفهای دیگران رو پشت گوش بزار و لذت ببر 

همه حرفاشونو به خدا واگذار کن

خیلی حرف ها شنیدم که دیگران می زدن و با رفتارشون نشون می دادن یاد گرفتم وقتی اشکِ گرم  که بر اثر رفتارای اونا می ریختم و زورم نمی رسید فقط این ذکرو گفتم

(افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد)

هنوزم واگذار می کنم

البته که گاهی جواب گرفتم و خیلی وقتها هم هنوز واگذار می کنم

خواهر شوهر منم سعی میکرد بهم غیرمستقیم بگه تازه به دوران رسیده  چون با کار و تلاش توی دو دهه اخیر خودمونو بالا کشیدیم

چه جالب

منم دقیقا فتوکپی تجربه تورو داشتم

عزیزم خیلی درکت میکنم

منم کودکی فقیرانه داشتم

اما حتما باید بریم پیش روانشناس 

ترومای شما گویا خیلی عمیقه هنوز. برای سلامتیت خوب نیست

بچه ها به گروه ایتا به اجازه و موافقت استارتر زدم در جهت همین موضوع

برای رهایی از تروماهای کودکیمون

میتونید اونجا هم عضو بشید تا دوستان هم درد همو گم نکنیم و بتونیم بدون ترس از قضاوت شدن اون جا از رنجش هامون بگیم

لینکو ص ۱۳۶ گذاشتم پبدا نکردین بهم درخواست دوستی بدین براتون بفرستم نمی‌دونم چرا نمیتونم الان لینک بزارم

خانما میتونم یه سوال بپرسم البته ببخشید اینجا پرسیدم🙏🏻

میگم چرا نمیتونم تاپیکم رو قفل کنم؟؟وقتی میزنم روی تاپیک هایی که ایجاد کردم اصن تاپیک بالا نمیاد که قفلش کنم 

کسی نمیدونه باید چیکارش کرد؟

یادمه دبستان بودم نزدیک روز معلم معاونمون
اومد سر صف گفت روز معلم یا یک شاخه گل یا یه جلد کتاب از شهید مطهری
با این که وضع بچه های مدرسه خوب بود

سلام چند نمونشو بگم :

هیچوقت توعروسی ها لباس نداشتم ،حتی عروسی خواهر و برادرم ،ومجبور بودم از بچه های فامیل لباس قرض کنم

هیچوقت اون عروسک خوشگلی که چندان گرون هم نبود برام نخریدن و آرزوش به دلم موند ،تو مدرسه هیچوقت پول توجیبی نداشتم تغذیه بخرم و خوراکی نداشتم ،همیشه لباس کهنه های خواهربزرگترمو توی مدرسه میپوشیدم و مانتوشلوار نو برام نمیخریدن، کلاس اول ابتدایی تا چندوقت کیف نداشتم و کتاب دفترامو توی پلاستیک دسته دار میذاشتم و میرفتم مدرسه(این از همه بدتر بود)،هیچوقت توی اردوها نتونستم شرکت کنم ،هیچوقت روز معلم نمیتونستم چیزی واسه معلما بخرم و سرافکنده میشدم ،خواستگار که برام میومد خونمون مبل و کاناپه نداشت ،عید ها همیشه دوس داشتم لباس نو برام بخرن و هیچوقت نخریدن ،درداور ترین نکته اینه که بابام وضعش معمولی بود اما از رو خساست خرج نمیکرد ،هرگز نمیبخشمش و ازش نمیگذرم،مامانمم هیچوقت نمیبخشم که بی زبون بود و نتونست ازمون دفاع کنه و از بابام پول بگیره برام 

الان خودم کار میکنم و درامدمم خیلی بالاست ،هرچی بخوام میتونم بخرم ،اما چه فایده ،تروماهای دوران کودکیم که جبران نمیشه ،ادم فقط یبار میتونه کودکی و نوجوانی کنه 

حق به توان هزار