کیا تو خانواده ضعیف بزرگ شدن

زدم فعلاکه زدم ولی پیدانشده برام دعاکن یه کارخوب برام پیدابشه تااخرعمردعات می کنم😭😭😭😭😭😭

من نداشتم کاپشن بخرم. البته پدرم هزینه پدرو مادرشو هم میداد با اینکه اونا حقوق داشتن خودشون،،، همیشه زیاده خواه بودن . مدرسمم دور بود . شهرمون هم همیشه شرجی و بارونی . آسم گرفتم . عذاب کشیدم تا درمان شدم . هر هفته بخاطر آسم بیمارستان بستری میشدم 

از نظر مالی ضعیف بودیم ولی خیلی درسخوان . اقوام و اطرافیان خیلی حسادت میکردن

خب منم تو نوجوانی وضع مالیمون بد شد و همیشه با مانتو و لباسایه کهنه سر کردیم خیلی حسرتها داشتم ولی الان خدا رو شکر اون اوضاع از بین رفته و خدا را شاکرم.

اون زمان اصلا دوست نداشتم کسی بیاد خونه مون مهمونی چون از لباسام خجالت میکشیدم😢😅

فدای مهربونیات بشم 🙏

الهی همیشه بهترینها برات اتفاق بیفته😍🌺

والا دلیلی ندارم دروغ بگم دبستانم دقیقا همینجور باید،یا شما معلمی مدیری هستی که بهت برمیخوره ولی من دلیلی برای دروغگویی ندارم یادی از گذشتم کردم و زخمی که به دلم خورد بود رو بیان کردم که شما ناراحت شدی

بله درسته ولی خانواده هایی که نداشتن دیگه چهار تا بچه واسه چیشون بود آخه .

وای نمیری یاد اولین باری افتادم که خونه عمو بابام میخاستم موز بخورم همینطوری با پوست گاز زدم😂😂 وای ...

اون زمانا مثل الان موز میوه عادی نبود یک میوه واقعا لاکچری بد هر کسی نمیتونست بخره 

باید بگردی پیدا کنی

کار خوب تو هوا میزنن

من معمولا کاپشن مناسب نداشتم.

۱۲ سالم بود.کاپشنم کوچیک شده بود ولی متاسفانه بابام پول نداشت بخره برام.

دایی‌م طبقه بالای ما خونه مادربزرگم‌زندگی میکرد و وضع مالیش بد نبود.هم خودش سرکار میرفت،هم زنش.

یه روز دیدم یه کاپشن برام آورده.اولش ذوق کردم،فکر کردم داییم ب ام کاپشن خریده.ولی بعد دیدم دست دومه🥺🥺🥺

اصلا فرم قشنگی نداشت تو تنم،جوری که حتی رنگ‌دکمه هاس رفته بود ولی مجبور بودم بپوشم.😔

زنداییم مانتوهای کهنشو میداد من بپوشم.کاش نمیپوشیدم.

یبار زنداییم کتلت میپخت و بوش کلللللل ساختمونو گرفته بود.

انقدر هوس کرده بودم کهدفقط با بوش سیر شدم😢

نامرد میدونست دستمون خالیه دوتا دونه تو پیش دستی نیاورد لااقل تست کنم😁

بعد از اون هزار باااااار کتلت پختم و کتلت خوردم ولی اون تو یادم مونده😮‍💨

حتی دوره دانشگاهم لباس متنوعی نداشتم.کاپشنم اصلا جالب نبود و اکثر مواقع تنم نمیکردم.خجالت میکشیدم.فک کن همه بچه های دانشگاه خوشتیپ ولی من داغون.

هیچ وقت کسی سمت من نیومد تو دانشگاه.صورتم‌زشت نیست ولی لابد تیپم بد بوده دیگه.

بخاطر همین الآن خیلی هواسم به لباس و کفش بچم هست.نمیخوام از بقیه کم‌داشته باشه

مامانم بخاطر فقرچندین ساله افسردگی داره.دوسه سالم درست غذا گیرمون نمیومد.ینی بابام حقوق بازنشستگی داره اما روانیه همش خودشو با چیزای الکی بدهکارمیکنه که اول تا اخر حقوقشو بده بدهی.انقدر این چندسال اخیرغذای درستی نخوردم که کمبود ویتامین وکلسیم و...گرفتم الان تو سن ۲۵سالگی دیسک گردن و کمر و زانو درد دارم.چندماهم بابام پارسال کرایه خونه نداد که همیسه استرس شدید تموم شدن قرارداد و خونه گیرنیومدن داشتیم.اخرم یکی بهمون ۲۰۰ملیون کمک کرد که نزدیک ۱۵۰ملیون دادیم بابت بدهی ها بابام .اینم خوشحال شده که حقوقش ازاد شده باز خودشو بدهکار میکنه.کاش میشد ازش شکایت کنم خسته شدم.ی بار که کلی بدهی باراورد به مامانم گفت دیگه غذای اینا بمن ربطی نداره برن خودشون غذا بگیرن.الانم با زانو درد شدید هم درس میخونم هم کار میکنم

عزیزم منم همین مشکلات و داشتم اونموقع خانواده ها درکی از مسئولیت بچه نداشتن فقط بچه میاوردن

والا خانواده میشناسم ۱۰ تا بجه داشتن تو گدایی مطلق 

الان بچه ها بزرگ شدن بیا ببین پدره چه زندگی ای بهم زده 

بچه هاهم اکثرا دکتر مهندس شدن 

به عقل و شعور مدرمادر و سرنوشت مربوطه

خساست عذاب اوره 

فقیر بودیم خلییی ولی بابام هیچوقت نذاشته آب تو دلم تکون بخوره قربونش برم الان بهتر شدیم