یه جا نوشته بود فراموشی بزرگترین نعمته ....
زمان مدرسه ها هیچوقت یادم نیس مانتوبخرم مال اینواون میپوشیدم خیلی زشت بودن کفشم بابام نمیگرفت میگف خودت پول بده یاداداشم خیلی کوچولوبودمنوفرسادازش پول بگیرموقع عیدبراش جوراب بگیرم بااینکه خیلی کوچولوبودم ولی ازهمون موقع افسرده وضعیف باراومدم ولی شوهرکردم وضعم بهترشد
یازمان مدرسه ازگرسنگی هلاک میشدم هیچی نمیدادن ببرم
چقدر غم انگیز اسی چند سالته الان
و منی که 35روز تو اوج کنکور فقط نون و ماست یا شیر و دوغ خوردم چشمام میبستم میگفتم للان قورمه سبزی میخورم و ب زور لقمه رو قورت میدادم چقدر بعد بود و بدتر از اون به خاطر تغذیه بد اصلا سر جلسه کنکور جوابا یادم نمیومد همش سرگیجه داشتم اون سال20 کیلو کم کردم
همش یه طرف غصه خواستگارایی که میومدن وضعیت رو می‌دیدن وفرار می کردن یه طرف یادمه یه بار سوار تاکسی شدم چون خیلی محجوب ومومن بودم راننده گفت به خونوادم اطلاع بدم بعد از ظهر با همسرش میان خواستگاری و گفت پسرش کارمندیه ارگان دولتی خیلی خوبه منم به پدر و مادرم خبر دادم بعداز ظهرش اومدن مادره از در اومد تو معلوم بود چی با خودش فکر کرد که ۵دقیقه بعد با یه بهونه خیلی مسخره شوهرشو بیرون کشید و رفتن که رفتن
بابام فرهنگی بود حقوقش کم بود ـ
بیشتر وقتا تو مدرسه از گشنگی میمردم
لباس کم میخریدم خیلی و...
برای فرار از مشکلات مالی زود ازدواج کردم
اخرم رفتم سرکار راحت شدم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز