مامانای موفق و ناموفق در تربیت بچه بیاید ‌تو تربیت بچم موندم

تاپیک خوبیه،لایک لدفن

موقع عصبانیت سعی می‌کردم دیگه صدام بالا نره احساس میکنم بچم به شدت این خصلت رو از خودم یاد گرفته

لایک کنید لطفا

منم همینطور.خیلی صدام بالا بردم الانم پسرم سریع عصبی میشه داد میزنه

تو عصبانیت جیغ نزنم سر بچم...باعث شده ترسو بشه و منزوی

من خودم مجردم ولی مامانم تنبیه نمی‌کرد اثلا ( منظورم کتک زدن تحقیر کردن و اینا ) همیشه عصبی میشد فقط اخم میکرد 

کتک ممنوع، من دو تا بچه ۹ ساله و ۳ ساله دارم تنبیه بدنی تا حالا نکردم پشیمون هم نیستم کوچیکه رو که اصلا تند هم باهاش حرف نمی زنم، تنبیه بزرگه هم محروم کردن از چیزهای مورد علاقه اش هست گاهی اوقات که دیگه صبرم لبریز میشه دادو بیداد می کنم که بعدش عذاب وجدان می گیرم

از همون اول یادش دادم چیزی میخواد بخوره بشینه زمین روی سفره تا غذاش تموم نشده پا نشه راه بره  یا یه بشقاب بگیره زیر دستش 

یه دونه دیگه که خیلیی مفید بود برای خودم اینکه عادتش دادم اسباب بازی فقط تو اتاق خودش پهن باشه یا اگه تو هال باشه بعد بازی جمش کنه 

مادر نیستم ولی کاش انقد مادرم کاری میکرد ک باهاش راحت باشم و بهش میگفتم با ندونم کاری چ ضربه هایی ب خودم زدم

همشم تقصیر مادرم بود چون میترسیدم حرفامو بهش بگم

بچه های من همش همو میزنن. یکی دختر یکی پسر 

دیگه نمیکشم 

نمیدونم کجااشتباه کردم

بدترین اینکه بچه را از اول مستقل بار نیاری و بهش اختیار ندی. کلا لوس بارش بیاری.از جنبه دیگه هم آنقدر بهش زور بگی تا اون ذره استعداد هم که داره پس رفت کنه.همیشه متعادل رفتار بشه.حریم ها حفظ بشه.مادری که از اول با فحش و داد و بیداد بچه را آروم میکنه بزرگتر بشه حریفش نمیشه

خیلی سخته کنترل کردن خشم متاسفانه بعدش آدم میگه کاش خودمو کنترل کرده بودم

هیییچ وقت جلوی بچه با شوهرت بحث نکن

هیچ وقت با صدای بلند باش حرف نزن 

صداتو بالا نبر 

تو خونه غر نزن 

یه محیط آروم رو برا بچه ات درست کن

هیچ وقت هم بچه ات رو پیش کسی دیگه نزار 

حرف و الفاظ زشت و رکیک بکار تبار و از کسایی هم که به کار میبرن فاصله بگیر نزار برا بچه ات عادی شه

حریم خصوصی رو یادش بذه

تنبیه گاهی لازمه اما نه با کتک و داد و فریاد مثلا بهش یه کار بده انجام بده