کاش الویت زندگیم فقط خودم بودم دیگه خسته شدم از بها دادن به اطرافیان

من و شوهرم شهرغریبیم یکسال و نیمه ازدواج کردیم

چندماهه اومدیم اینجا

قبلشم شهر دگ غریب بودیم

ما وام ودیعه مسکن ثبت نام کردیم و میخوا بگیریمش

خاهربرادرمم گفتن مام نیازداریم تقسیم بر ۳ کن مام قسط میدیم

برادرم مهر گفت ی هفته ای من کاراش میکنم

که هیچی نکرد و تا الانم طول کشید و کل کاراشم شوهر کرد

ولی توقعشون سرجاشه

بعد هی زنگ و پیام ک وام چیشد

هم خاهرم هم زنداداشم

حتی چک ضمانت هم خود شوهرم داد برا خودش و بابام پشت نویسیش کرد

از دیشب ۲۰۰ بار زنداداشم امار گرفته

ی امروز شوهرم مرخصی بود از صب هی زنگ من دم ظهر دگ کلاففففه بودم

دیدم خاهرمم زنگ زد گف وام چیشد

گفتم من خودم عجلم هز همه بیشتره شما عجله چتونه و لابد فلانی بت گفته زنگ بزنی اماربگیری

بعد فحش داد قهر کرد گوشی خاموش کرد

من دلم سوخت بعد دوباره باهاش حرف زدم

بعد ساعت ۳ رفت دورهمی زنانه با دوستاش اصصصصلا ب منم نگف با اینک دوستاشو میشناسم

ساعت ۵ زنگ زده میری دنبال دخترام ببریشون خونه خودت من خونه فلانیم

منم رفتم اوردمشون تنها خونه بودن

شامم اومدن اینجا خودش و شوهرش هم از سرکار بعدا اومد

واقعا حق ندارم از این همه بی مهری و پرتوقعی دلگیر باشم