میدونین دلم میگیره میبینم شرایطم اینه

۲۵ سالمه دیگه خودمم میدونم اینده ای ندارم دوستامو میبینم ازدواج کردن راحت بچه دارن کلا زندگیشون راحته خدا همه چیو براشون ردیف کرد حالا من بچه طلاقو از اول عمرم زجر کشیدم و اواره بودم بابام جلو جلو از قبل تو حرفاش بهم گفته ک من ندارم جهیزیه بهت بدم بهش گفتم پس من چکار کمم گفت من از کجا بیارم درامدی ندارم....جدا ازین کدوم خونوااده ای اجازه میده پسرش دختریو بگیره ک پدر مادرش جدا شدن و جهیزیه ام نداره بهش ک فکر میکنم سرم درد میگیره چه جوری من میتونم ۵۰ ۶۰ تومن بدم یه یخچال بی کیفیت و به این فکر میکنم ک قراره چ سرکوفتاییو بشنوم....خودمم که وسط جنگو دعواهای مامانم نتونستم درس بخونم والانم دیسک کمرو گردن دارم گردن لعنتیم حتی یکم طرف که میشورم شروع میکنه به درد کردن هیچجوره ام خوب نمیشه دیگه....