یهمتن یه بیت شعر که دوستش دارید

آن قدر دلتنگم

که می توانم هزار دریا را

به شوق دیدارت وارونه شنا کنم

و آن قدر بی رمق

که گاه ِ رسیدن به یاد بیاورم

ضربه های تبری را

که با دستهایت بر تنم فرود آمده اند !

آن قدر به ما شدنی دوباره خوشبینم

که می توانم جوانه هایی

که بر زخم هایم روییده اند را هم ببینم

و آن قدر ناامید

که خواب ِ آخرین برگ ِ مانده بر شاخه هایم را

دلیلی برای سررسیدن زمستان تعبیر کنم !

با من بگو چگونه فراموشت کنم

وقتی که زخم های عمیق ترم بیشتر تو را به یادم می آورند

و بهار را چگونه باور کنم

وقتی که زمستانت در من شکوفه داده است

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست........

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست

می‌رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می‌نشینی رو به رویم خستگی در می‌کنی

چای می‌ریزم برایت توی فنجانی که نیست

باز می‌خندی و می‌پرسی که حالت بهتر است؟

باز می‌خندم که خیلی! گر چه می‌دانی که نیست

شعر می‌خوانم برایت واژه‌ها گل می‌کنند

یاس و مریم می‌گذارم توی گلدانی که نیست

چشم می‌دوزم به چشمت، می‌شود آیا کمی -

دست‌هایم را بگیری بین دستانی که نیست؟

وقت رفتن می‌شود با بغض می‌گویم نرو

پشت پایت اشک می‌ریزم در ایوانی که نیست

می‌روی و خانه لبریز از نبودت می‌شود

باز تنها می‌شوم با یاد مهمانی که نیست

🖤💔

ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من ، لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده‌ای؟

گر نگهدار من آنست که من می‌دانم،  شیشه را در بغل سنگ نگه می‌دارد

ما گر ز سر بریده میترسیدیم، در محفل عاشقان نمیرقصیدیم

هرچند دخمه را بسیار خاموش و کور میبینم

در انتهای دالانش یک نقطه نور میبینم

هرچند پیش رو دیوار

بسته است راه بر دیوار

در جای جای ویرانش راه عبور میبینم 

هرچند شب دراز آهنگ

نالین زمین و بالین سنگ 

در انتظار روزی خوش

دل را صبور میبینم

سیمین بهبهانی

شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم

خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم

در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی آرد

و برف نا امیدی بر سرم یکریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟

چگونه می روی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانی

خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی

خداحافظ ، بدون تو گمان کردی که می مانم

خداحافظ ، بدون من یقین دارم که می مانی