من از رفتنت غمگین نبودم... از این غمگین بودم که حین رفتن... هیچ زخمی به خاطر تقلایت برای ماندن در کنار من... بر روی تنت نبود.
خدایا... یعنی میشه یه روزی بایستم و رو به آسمون قشنگت فریاد بزنم شکرت؟ شکرت که ناله های دلم رو بی جواب نذاشتی؟ اصلا بی خیال دورت بگردم... بی خیال ناله های قلب کوچیکم.. همینطور بیدلیل شکرت! شکر وجودت... دوستت دارم خدای مهربون من...