اره فکر کنم همینه
ببین من پیش خودم میگم شاید چون خنده های منو نمیبینه اینطوریه چون قبلا خیلی رو شاد بودن من حساس بود یکم اخم میکردم افسرده میشد
بعد با خودم قرار میذارم امروز باهاش خوب باشم مثلا همین دیروز بود این تصمیم گرفته بودم ؛ بعد پریروز من سرما خورده بودم میدونست ؛ صبح پیام داده میتونی حرف بزنی؟ میگم نه صدام گرفته
حتی نگفت بریم دکتر
چیزی لازم نداری؟
حالا بدتر شده؟
میوه میخوری بخرم بیارم؟
اینایی که میگم پرتوقعی نیست ها اینارو قبلا انجام میداد
من سرماخورده بودم از شهرستان وسط ماموریت برگشت همه همکارهاش مسخره میکزدن میگفتن دوساعت دیر می‌رفت دختر نمیمزد خانمت
بعد الان اینطوری شده
بعد من اینطوری رفتارشو میبینم انگیزم برای خوب بودن و درست کردن رابطه از بین میره
چی بگم خدا کمکت کنه مشخصه خیلی مهربون و دلسوزی ک دلت نمیاد رهاش کنی چون درکش میکنی ک اونم آسیب دیدس و ب محبت نیاز داره و دلش ب شما گرمه و میترسی ک رهاش کنی و با اینکار ضربه بزنی ب ی انسان ( اینا احساسات فعلیته قطعا) ولی منطقی فکر کنی این آدم مناسب ی آینده ی درخشان نیست چون شمارم تو مشکلاتش غرق میکنه ، ببین مشخصه خیلی دوست داره ها ولی این کافی نیست
اره ... اونایی که آسیب دیدن رو خیلی خوب درک میکنم
از وقتی فهمیدم مادرم هم از پدرم آسیب دیده که نتوانسته برام مادری کنه دلم باهاش صاف تر شده
ما ترو ماهامون خیلی مکمل هم هستن
همسر من احترام هیچوقت دریافت نکرده ولی من این احترام رو سر هرچیز ریز و درشتی بهش میدم
همسرم همیشه سرکوفت خورده ولی من همیشه تشویقش کردم و افتخار کردم بهش گاهی هم موقع عصبانیت بهش حس بی عرضگی دادم از حق نگذریم
یا خود من کسی به ناراحتی و خشم و گریه من بها نداده بود ولی همسرم داد
کسی که باعث شد رنگ پوستمو دوست داشته باشم چیزی که بیست سال عذابم داد
یا کسی که باعث شد راحت تر صحبت کنم منی که از نزدیک شدن به آدما میترسیدم چون استرس داشتم ضربه بخورم
و خیلی چیزای دیگه
تنهایی چیزی که باهم ممکلم نیست درک نکردن همسرم هست
من آدم زخمی هستم خیلییییی روحم خستتت دلم میخواست یکم حامی تر بود به جای دوای زخم زخم نزنه
ببین اینهایی که من و شما داریم مهر طلبیه
منم اوایل ازدواج این مشکلات رو داشتم چشمامو گریون می دید زمین و زمان رو به هم می‌دوخت
قهر میکردم یک ساعت پشت در اتاق می‌نشست التماس
تب میکردم میمرد
ولی اینها تکرار که بشه ارزشش رو از دست میده
زیاد که غر بزنی صدات شنیده نمیشه
زیاد مریض بشی و خودتو بندازی دیگه دیده نمیشی
زیاد گریه کنی و قهر کنی اشکات عادی میشه
اینکه فکر کنی چون عاشقمه نباید براش عادی باشه پوچهه
هر آدمی تاکید میکنم هر آدمی در درجه اول خودش برا خودش مهمه بعد همسرش
اینکه نشون بده تو براش مهمتری نشونه عشقه فقط ولی تو باور نکن
رو خودت کار کن اونقدر قوی باش که سالی یکی دو بار اشکت رو دید دنیا رو به هم بریزه
سرماخوردی خودتو قوی نشون بده و انتظار ناز کشی نداشته باش تا سالی یکی دو بار که سرمای درست حسابی خوردی برات تب کنه
خلاصه اینکه مهرطلب نباش که مثل پدر باشه برات
اگر بدونم درست میشه واقعا میکنم تا اینجا که خیلیییییی دویدم نمیدونم خدا چی برام نوشته .
یه سوال بپرسم ؟ اگر دوست داشتی جواب بده
بعد پنج سال تلاش چقدر راضی هستی؟
احساس حقارت نمیکنی که برای زندگی که بقیه راحت به دست میارن تو چقدر دویدی؟
یا اینکه ذوقت کور نشد ؟؟؟
خب ما مشکل مالی هم داشتیم خودم هم رفتم سر کار اونم کم کم حقوقش بهتر شد
الان 11 ساله ازدواج کردیم و تقریبا راضیم
آره خب گاهی حس میکنم که اگه زندگی که الان داشتم و 10 سال پیش داشتم چقدر راحت بودم
ولی خب چیزیو نمیشه تغییر داد و اینکه ما که از باطن زندگی دیگران خبر نداریم تو اقوام بودن دخترایی که آرزوهای منو زندگی میکردن ولی یهو جدا شدن بخاطر مثلا خیانت و چیزهای دیگه
من الانم میگم بعد 11 سال که من تو انتخابم اشتباه کردم ولی با این حال الان راضیم فقط عمر رفته دیگه برنمیگرده
تازه من خیلی عاشقش نبودم ولی بازم راضیم
ولی تضمینی هم نبود جدا میشدم و آدم بهتری سر راهم میومد
به هر حال هر آدمی مشکلات و اخلاقیات خوب و بد خودشو داره و راحت نمیشه شناختش
ولی قطعا اگه مشکلاتم حاد بود مثل خیانت و اعتیاد و کار نکردن و ....جدا شده بودم(البته تا قبل از بچه دار شدنم)
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز