من ۲۶ سالمه تا حالا فقط و فقط یه پسر بهم ابراز علاقه کرده
اونم انقدر عاشق پیشه بود و حرفای قشنگ میزد ک من رو ابرا بودم دقیقا جوری ک اکثریت دخترا دوست دارن توجه میکرد محبت میکرد
گذشت و رفت به خاطر مشکلاتی ک من توش مقصر بودم ای کاش هیچ وقت تو زندگیم پیداش نمیشد اگه میدونستم یه روزی قراره بره انقدر بعد رفتنش عذاب میکشم غلط میکردم بهش اجازه بدم جلو بیاد
من دوسش داشتم مشکلمون اونقدراهم شدید نبود که همه چی بهم بخوره
الانم همش تو فکرشم از یادم نمیره حالا نمیدونم به خاطر اینه ک کسی به جز اون اصلا منو ندیده تاحالا یا چی
فقط میدونم دارم خل میشم