۲۰ سال پیش ۱۸ سال داشتم رفتم گفتم مامان یه پسره تو کوچه گیر داده به من میگه می خوام بیام بگیرمت
مامانم عصبانی شد گفت گه خورده بیا بریم ببینم کدوم آشغالیه
مامانم رفت ببینه کدوم آشغالیه دو ساعت بعد واله و شیدا برگشت پسره هم دو ماه بعد اومد منو گرفت🤣
۱۱ سالگیم داشتم براش رمان عاشقانه میخوندم برگشت گفت این چرندیاتو باور نکنیا تورو هرگز کسی نمیگیره یه دختر ویلچری قد کوتاه و کوتوله رو گسی نمیگیره گفتم اگر گرفت چی ...گفت دوتا گوسفند سر میبرم هر چند من اون روزو هرگز نمیبینم .... گزشت و دختر کوتوله ی ویلچریش شوهر گرد البته چون جدا شده بود بابام نزاشت دعوتش کنم و هرگز عقدم رو ندید .... خلاصه که مهم خودتونین که از زندگی چی میخواید
فکر کردم فقط خانواده من اینجوری بودن. من حتی خواستگارم اومد نمیتونستم دربارش حرف بزنم. فقط میگفتم میخوام یا نه. واقعا پدر مادرم یه راهنمایی درست درمون نکردن حتی وقتی ازدواج کردم. خدا خودش بهم رحم کرد😂 الان میبینم خواهرشوهرم درباره دوست پسرش راحت حرف میزنه باهم بیرون میرن. کسی هم درباره دوس پسرش حرف بزنه یا شوخی کنه جرش میده
من یکبار وقتی نوزده ساله بودم؛گفتم از اسم سبا خیلی خوشم میاد و دوست دارم اسم دخترم رو بذارم سبا
آنچنان با خشم بهم نگاه کرد و سرم داد کشید
که لرزیدم
به عقیده مامانم دختر یا گدا هست شوهر میکنه یا ک.ص و کونش میخاره
پ.ن:خودش بدلیل نیاز مالی ازدواج کرده
اگه مورد مناسبی رو مد نظر داری و می‌دونی مستقیم گفتنش باعث جبهه گرفتن می‌شه شماره پدرت رو به مورد مناسبه برسون با اون تماس بکیرع
