عزیزم داییم یکسال کجا بوده؟
داییم خودش خونه داره جداست واحد بالای خونه بابابزرگمه مثل دایی بزرگم
خیلی از مشکلاتشون بخاطر بی توجهی زنداییم به بچه ها و خونه زندگیش بوده
داییم میگفت اصلا بی اهمیت شده بود نسبت به من و بچه ها
دختر دومی داییم یه حرفایی یاد گرفته بود که من بعد از ازدواجم فهمیدم
داییم بهش میگفت نزار تنهایی بره بیرون تو کوچه
زنداییم گفت برو بیرون خودشم با دختر عمش میرفت بیرون
اگه خدایی نکرده بلایی سر دخترداییم میومد چی؟؟؟
اون بچه تا آخر عمر فراموش میکرد؟
زنداییم باید مواظب دختراش باشه
این وظیفه اونه
نه اینکه وقتی شوهرش بیمارستانه دختراشو شب خونه تنها بزاره با مامانش بره خونه دخترخالش شب بمونه
این درسته؟
خدایی نکرده هر کی باشه خوشش نمیاد برگزده تو همچین محله و کوچه ای
بابا از داخل خونه صدا دعوا میاد بچه خواهر شوهر و فلان میریزن تو خونه
فامیل دور تو کوچه منتظره ببینه چیشده
بعدم که خواهر زاده میره میپرسه چیشد از داییش
والاع منم بودم دیونه میشدم تو اون محل دلم نمیخواست تو اون خونه بمونم اصلا خونه باشه دو متر ولی این همههههه تو هم بودنو اینا چیه میگه دیگه
داییت هم چند بار بد شانسی اورده درست ولی خب زدن اصلا درست نیست
حالا زنتو زدی باشه اعصابتو خراب کرد باشه
ولی دیگه چرا نمیری یه ببخشید بگی دستشو بگیری بیاری خونش بلاخره تو زدیش بعد بیست سال که رفته دیگه کار هرروزشم که نبوده داییت بگه کار هرروزش قهره
من همه اینارو از کم عرضگی و بی زبونی داییت میبینم واقعا
داییم مشکلی نداشت فقط زنداییمو دوس داشت
بخاطر همین رفتن خواستگاریش
اتفاقا همه همینو میگن
میگن وقتی رفتن از همچین خونواده ای زن گرفتن حالا چوبشم بخورن
والا ما دخالتی نکردیم
خدا رو شاهد میگیرم ما کاری بهشون نداریم و نداشتیم اونایی که دخالت میکردن خونواده زنداییم بودن
عزیزم خونه جدا داره
خیلی وقته
گلم داییم خیلی کارش خوب بود
از وقتی زنداییم گفت بریم اون شهری که داداش و عمه و... هستن داییم مجبور شد کارشو عوض کنه
این اتفاقات تو این دو سالی که اونجا بودن و برگشتن افتاده قبلش خوب بودن نه دعوایی نه چیزی
همه هم میگن چطور ۲۰ سال خونواده ما خوب بودن حالا بد شدن
[QUOTE=361673400]عزیزم خونه جدا داره خیلی وقته گلم داییم خیلی کارش خوب بود از وقتی زنداییم گفت بریم او ...[/QUOTE
منظورم یه ساختمون جدا بود .نه خونه جدا
منم نگفتم صد در صد زنداییم مقصره
ما میدونیم داییمم مقصره اما زنداییم اگه لج نمیکرد و میومد تو خونه خودش از داییم مراقبت میکرد تا خوب بشه هم کارشون به اینجا نمی‌کشید هم بعد خوب شدن داییم بازم میرفتن یه شهر دیگه
اما الان دیگه داییم جایی نمیره خونه خودش میمونه
والا من حاضرم خونواده شوهرم مثل خونواده بابابزرگم باشن
نه کاری بهش دارن نه دخالت میکنن نه اهل اینن پیش بقیه بد زنداییمو بگن نه چیز دیگه ای
داییم وقتی حالش اینجوریه وظیفه بابابزرگم نیست خرجشونو بده اگه میده از لطفشه از خوب بودنشه نه از وظیفه
عزیزم بخاطر اذیت شدن نبوده بخاطر گشت و گذارش با دخترعمه بوده
همینکارارو کرد که چو انداختن تو شهر که زن فلانی دوس پسر داشته که میگفته نمیام
همه میدونن خونواده پدربزرگم چجورین و میدونن اهل دخالت تو زندگی پسراشون نیستن
زنداییم از وقتی رفته اونجا مدام با دخترعمش میره این ور و اون ور شده از شهر خارج میشن تنهایی میرن مرکز استان
برو چک کن مجلسی کجاست خود اصفهان کجاست چقدر فاصلست
زنداییم با دخترعمش می‌رفته اصفهان
دوتا دختر بزرگ داشته
شما که نمیدونی دختر دومی داییم بخاطر این سر به هوایی مادرش چه چیزایی از بچه های تو کوچه یاد گرفته
واجبه زنداییم با دخترعمش بره هر روز بگرده دخترش تو کوچه از پسرا چیز یاد بگیره؟
اگه یکی گولش میزد میبردش چی؟
هی نگین حق با زندایی بوده
زندایی حاضره بخاطر خوش گذرونی خودش آبروی دختراش بره
اولا صدای جیغشون بلند بود دوما در تراس باز بود سوما اونا تو کوچه بود صدا رو شنیدن
چهارما اگه شما میتونی نسبت به صدای جیغ عزیزانت بی اعتنا باشی ما نمیتونیم
دایی من کمرش شکسته بود با کمربند سر پا بود
اگه دعواشون بالا میگرفت هلش میدادن میخورد زمین میدونی امکانش بود دیگه هیچوقت خوب نشه؟؟
مگه ما فضولیم که هر صدایی بشنویم بدوئیم بریم؟
شما تو شرایط ما نبودی اگه نمیرفتیم بدتر از این دعوا میکردن
اگه نمیپرسیدم از داییم و نمیرفتم سراغ بچه ها معلوم نبود تا کی گریه میکردن و غصه میخوردن
اگه من دخالتی میکردم قطعا شوهرم مادرم داییم مادربزرگم یا... بهم تذکر میدادن من هر کاری کردم از دلسوزی بوده و هیچوقت تو زندگی هیچکس دخالت نمیکنم چون خوشم نمیاد بقیه هم تو زندگی خودم دخالت کنن
عزیزم خیلیا تو یه ساختمون هستن همه که خونه جدا ندارن
من تو یه اتاق ۳۷ متری پیش خونواده شوهرمم نزدیک ۶ ساله ازدواج کردم و ۱ سال و ۲ ۳ ماه هم شهر دیگه اجاره نشین بودم اما بخاطر شرایط شوهرم حاضر شدم برگردم تو همچین اتاقی تو همچین شرایطی بخاطر زندگیم
همیشه که آدم تو خوشی نیست
زندایی من متأسفانه فقط تو خوشی همراه داییم بود
من بخاطر وضع کاری شوهرم مجبورم غر های مادرشوهر ک خواهرشوهرم رو تحمل کنم مجبورم از خیلی از خوشی هام بگذرم تا زندگیم برگرده به حالت نرمالش بد از اینجا برم
زنداییمم میتونست بیاد تا داییم خوب بشه بعد برن
ببین مشکلی که شما و خانوادت اصلا حتی اینجام نمیخوای بهش برسی اینکه اون خونه ،اون محله ،اون کوچه سمی !!!
خدا وکیلی کی خوشش میاد از دعواش ملت خبر داشته باشن
من همسایم با بابام یه سلام علیک داره میترسم اگه به شوهرم بگم تو بره به بابام بگه (حالا طرف بابامه نه صد پشت غریبه)
کی خوشش میاد خواهر زاده حالا به هر دلیلییییی وسط دعوا برسه یا بعدا بیاد بگه کو زنت چرا نیست
شماها هیچ کدوم نمیخواید به این مسئله برسید که بابا دلسوزی کردن و شاید یکی نمیخواد ،هر وقت یکی ازت خواست بیا کمک کن و دلسوزی کن نه وقتی ازت نخواستن اون اسمش دخالته ...
تو خودت خوشت میاد بری جایی که از دعوات پسر عمو و هفت پشت غریبت خبر داشته باشن
اصلا اونا جیغ بزنن همو پاره کنن ،اگر همسایه غریبه باشه نهایت میره تذکر میده اقا اروم باشید ولی وقتی همسایت فامیلت باشه اون جیغ میشه حرف و حدیث تو زندگیت دیگه حتی نمیتونی در ترانس خونتو باز بذاری از ترس اینکه یکی صداتو بشنوه
اینا همش ترسه اینا همش استرس تو زندگی ...
هیچ ادم سالمی هم از دلسوزی بیخودی و دخالت و حرف و حدیث خوشش نمیاد
زن داییت نباشه یه عروس عادی ،روزی هزار تاشون میان میگن تا صدامون بالا میره خانواده شوهر میپرن تو خونمون ،کدومشون میگن دستشون درد نکنه از دلسوزیه ،همه میگن حریم شخصی نداریم
مشکل بزرگ خانواده شمام همینه ،شما اصلا حریم شخصی ندارید به هیچ وجه !!!!!
