احساس میکنم تو خانواده کسی خیلی بهم علاقه ای نداره
خیلی سعی و تلاش کردم که دوسم داشته باشن ولی کوچکترین کاری که میکنن با منت میکنن احساس این و میدن که من خیلی هم ارزش محبت ندارم و در ازاش باید تلافی کنم حتمأ
خلاصه که تنهام و هیچکسم تو زندگیم نیست
دلم آغوش گرم و با محبت دست نوازش میخواد دیگه از تنهایی خستم
خیلیامون همینیم عزیزم دورمون شلوغه خانواده فامیل دوست همسر ولی کدومشون واقعا دلسوزمونن واسه من فقط مادر اونم بعضی اوقات کارارو با منت انجام میده دیگه دلم نمیخودد کاری بهش بسپرم
دقیقا درکت میکنم منم همش دلم میخواد تنها مهاجرت کنم برم ازین جا یا خودمو بکشم که فقط دلتنگم بشن ولی ارزششو نداره هممون تنهاییم بقیه ادما خیلی راحت کنارمون میزارن حتی پدر و مادر به هیچکس نباید امید داشت
