خواستگاری که خونه نداشته باشه قبول نمیکنم حق دارم ایا

بستگی داره منظورت کدوم منطقه و استان خونه داشت باشه و سن پسرچقدر باشه وشغلش چیه میشه مستاجربود ولی خونه بزرگ کرایه کرد اگر تهران باشی ک با دلار۷٠هزارتومنی تا۵٠سالگیم یه مهندس نمیتونه خونه بخره 

اینجوری تا میانسالی باید مجرد بمونی 

والا ماهم باهم جمع کردی م قسطی و چکی و...خونه داریم میگیریم بااینکه تو ثروت ن خانواده هامون

عزیزم من تجربه دارم.خوته ی پدر و مادرم 700 متر بود و باکسی ازدواج کردم که نه تنها خودش بلکه خانوادش هم مستاجر بودن. الویت اول رو دادم به انسانیت و بعد هم به جسارت و تلاش. کاملا تصمیمتون شخصیه و صبور و انعطاف آدمها هم باهم متفاوته من اذیت شدم خیلی هم اذیت شدم ولی ارزشش رو داشت با همسرم با سختی زندگی رو بسازیم ولی دوستانم حاضر نشدن. 

من هر وقت تونستم با حقوق خودم خونه بخرم اون موقع از پسر مردم درخواست خونه میکنم 

با این وضع اقتصادی همینکه پسرا ازدواج کنن خیلی زیاده چه برسه خونه 

خود پراید ۳۰۰ میلیونه بیچاره جوون ایرانی

خب هنوز سن ت کمه 

چندسال دیگه میبینی به ساده ترین افراد م راضی بودی و از دست دادی تو این دوره زمونه که خواستگار درست حسابی و بداخلاق و خانواده دار خیلی کمه

من اگه خودم توانایی داشتم خونه بخرم پسره اگر پسر خوبی بودی و خونه نداشت قبول میکردم باهم زندگی میساختیم دوستم شغل خوبی داشت ولی شوهرش نه ماشین نه خونه داشت الان ماشالا وضعشون خوبه چون پسر خوبی بود قبول کرد برعکس من با یکی اشنا شدم خیلی سطح مالیش بالا بود خونه جای خوب داشت ولی ادم هولی بود

منم توی خونه خوب وبزرگ متولد شدم وبزرگ شدم 

تو همون خونه هم عروس شدم

ولی مستاجری کشیدم کلی بدبختی کشیدم تاخونه دار شدم

درعوض الان کلی قدر میدونم 

حالا خونه دار باشه که خیلی عالیه 

ولی خیلی هم سخت نگیر

😐😐😐😐😐😐عاقا بچه ای هنوز

کلا فکذ نکن ب ازدواج تا۲.۳سال دیگ

ن جانم اگ پشتکار و عرضه داشته باشه همه چیز شدنیه

منم هیچوقت مستأجری رو تجربه نکردم از بچگی تا زمان ازدواج اما الان که متاهلم مستاجرم

همسرم از لحظه اول که پا پیش گذاشته برا خواستگاری تا همین الان بدون پشتوانه بوده و خودش همه چیز رو پیش برده و برام ارزشمنده تلاشش 

باید در نظر بگیری الان اکثر جوونا نمیتونن خونه بخرن‌ همینکه پول پیش خونه داشته باشن و از پس اجاره دادن ماهانه بر بیان خیلی هم خوبه . 

هر دختری میتونه برای خودش معیارهایی داشته باشه

درک درستی از زندگی نداری

با ۲ تا بچه‌ی کوچک تو قصر خودت گیر کرده باشی

و  همسرت به جای دوست و همراه بودن سرزنش کنه و همش دعوا و دلخوری باشه

اونوقت می‌تونی ارزش‌ تنها نبودن و خونه داشتن رو مقایسه کنی

خیلی خامی... امیدوارم یه چند سالی کلا موضوع ازدواج رو بگذاری کنار و تجربه کسب کنی‌. به خصوص بری سر کار ببینی جامعه رو.