والا منم چشم باز کردم پدر مادرم صاحب سه طبقه خونه بودند
می‌گفتند هیچی نداشتند و با وام بنی صدر خریدند
همون که بعدا گفتند ملعون و فلان
پدر مادر من همیشه دعاش می‌کردند
خلاصه با این حال بچه‌هاشون نه تونستند تو مجردی خونه بخرند و نه با فرد خو‌دار ازدواج کنند.
ولی من و همسرم الان خونه داریم. چون باعرض بودن ملاکمون بود. نه پولداری خانواده! ولی الان تقریبا غیر ممکن شده. واقعا کسانی که ۱۰سال بعد ما ازدواج کردند هیچ راهی ندارند. تورم خیلی رفت بالا. مملکت به فنا رفته از جهت اقتصادی.
کاملا حق دارید. کاملااااااا.... خدا لعنت کنه باعث و ب آنی شرایط جوونای ممکلتو
نه مرد و زن بايد همراه باشن
نواقص همو قبول كنن به مرور رو به بهتر شدن برن
خواستگارت خونه داشت كه چه عالي ولي مهم از از اون شغل و اخلاق و ايمان و اهل تلاش و زندگي بودنه
خونه داشته باشه بد دل باشه هرزه باشه يا خسيس باشه
يا اهل ارتباط با خانواده ي زن نباشه يا تنبل باشه يا دروغگو از اب دربياد و ...
نظر شخصی :
وقتی توی خونه ی بابات خوب بزرگ شدی معقول هست که زندگی خوبی رو از همسر آینده هم بخوای
مخصوصا کسی که طعم مستاجرش و نچشیده خیلی براش سخته که با اون وضعیت کنار بیاد
بشتگی داره کدوم شهر باشین
تو شهرای بزرگ عملا ی اپارتمان کوچک حاشیه شهز حداقل 3 میلیارده
واقعا چجوری از جوان 25/26 ساله تو این وضعیت اقتصاد میشه همچسن توقعی ذاشت؟
میدونی چرا اینطوری فکرمیکنم؟ چون واقعا ازدواج جزو اولویت های زندگیم نیست. واقعا اونجور دنبالش نیستم
خیلی تو ذهنم کمرنگه. بهش فکر نمیکنم.و اگر بخوام ازدواج کنم با کسی ازدواج میکنم که همه چی داشته باشه.
من یکی از شرطام همین بود
که حتی بدون عروسی بدون جهاز
عقد طولانی خونه خیلی کوچیک با کمک دوتا خانواده
هر دو وام ازدواجمون
هر دو کارکنیم
منم تفکر شمارو داشتم
و الان ده ساله ازدواج کردم یه روز اجاره نشین نبودم
از همون اول رفتم خونه خودم
اینکه از بچگی چی بودی و کجا بزرگ شدی مهم نیس
چون شرایطی بوده ک پدر شما مهیا کرده نه خود شما
قصد جسارت ندارم ولی خودتم موفقیت چشمگیری داشتی؟
مثلا من مجردم خونه و ماشین دارم و زندگی مستقل
خب طبیعیه ک بخام ازدواج کنم با یکی مث خودم ازدواج کنم
ولی بنظرم منطقی نیس دختری ک هیچ هنری نداره هیچ درآمدی نداره صرفا بخاطر وضعیت مالی پدرش پرتوقع باشه
البته من از شما چیزی نمیدونم
کلی گفتم
