كسي هست هيچ كار خاصي نكرده باشه مثل من؟
من قرار بود كلي كار كنم كه كميشو انجام داد از روي خستگي و تنبلي و افسردگي
هم مثبت هم منفی
چیزای زیادی یاد گرفتم و پیشرفت علمی داشتم
تو بعضی مسایل اطلاعاتم و بردم بالا و تو تفکرات اجتماعی بهتر پای کارم
اما خوب یه کم احساس میکنم تو ارتباط با اجتماع نمیتونم خودم باشم همش میخواد طوری باشم که بقیه ناراحت نشن به نطرم این پسرفته قبلا اینقدر این مسیله برام مهم نبود و اما الان داره این اخلاقم بهم اسیب میزنه
ازدواج کردم
رفتم ارشد
و به طرز عجیبی تو یه دانشگاه سخت گیر نمره های بالا آوردم
من حدود چهارسال بود میخواستم درس شروع کنم نمیکردم تا ی قدمی مرگ رفتم انگار مغزم برگشت سرجاش گفتم حرف مردم ب درک حدود یکسال و نیمه شروع کردم درس رو توام شروع کن کاری که دوست داری حتی اگه ی تغییر کوچیکه
زبان
خوشنویسی
کیک پزی
از هیچکس دیگه توقعی ندارم ندیدن کسی اذیتم نمیکنه مادر شدم صبورتر شدم
هیچی خواهر ازدواج کردم ریدددددم
گواهینامه گرفتم
برای گرفتن حقم جرات ب خرج دادم شکایت کردم
از لحاظ اخلاقی افسرده تر و عصبی شدم
اعنمادم به بقیه رو از دس دادم
شاغل شدم .معلمم
دانشگاه شریف
