گلم اولین اشتباهت این بوده ک ب شوهرت حس امنیت ندادی هر کسی باشه از ترس از دست دادن همسرش اجازه نمیده تو میخواستی طلاق بگیری کلی. هم سر ناسازگاری برداشتی بعد اونم می‌ترسه ک از دستت بده خودتو بزار جای اون اگ اونی ک دوسش داری میخواست بره از هر لحظه نمی‌ترسیدی ب نظرم اول خیالشون راحت ک پیشش میمونی و بهش امنیت بده مثلا اگ رفتی سریع بهش زنگ بزن بد خلقی نکن بهش بگو من میرم درس بخونم برای آینده دوتامون بچمون براش آینده با اونو روشن کن
اشتباه دومت اسم پسر آوردی ک خط قرمز بوده مخصوصا از شوهر ترسیده تو
خب بهتر نیست تکلیف زندگیتو مشخص کنی از بلاتکلیفی در بیای با خودتون بشین حساب کن میخوای یا ن اگ عیب داره ببین اون عیبش قابل چشم پوشیه یا ن خیلی بیشتره چون نمیتونی ی مرد بی عیب پیدا کنی همه ی موردی دارن
چ غلطاااا
مگر از اول حد و حدود در مورد تحصیلت مشخص نکردی؟!
من از روز اول یه همسرم گفتم درسم مهمترین چیز برام تو زندگی شخصیمه بخوای مقابلش وایسی کسی ک حذف میشی توی عزیزم با همه احترام و دوست داشتنی ک بهت دارم و همیشه هم این موضوع بهش گوشزد میکنم با اینکه هیچی هیچی از این بنده خدا ندیدم و میتونم بگم الان بهترین همراهمه بیشتر از خودم هلم میده جلو ما هم فاصله زیاد داریم
اگه قراره آنقدر به شریک زندگیش اعتماد داشته باشه گ بفرسته دانشگاه و خودشم برگرده که واقعا ازدواج بی معنیه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
44 ثانیه پیش
48 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز